“İnsan ve hayvan arasındaki fark, tabiat ve iradedir. Bütün hayvanlar, tabiatlarıyla, ister istemez, yer, içer, gezer, dolaşır; av olur avcı olur. İnsan ise, tabiatıyla değil, Allah Teâlâ’nın kendisine vermiş olduğu akıl ve iradeden dolayı yemek, içmek, gezmek, giymek veya üryan dolaşmak, buluşmak, ayrılmak…’ta muhayyerdir. Akıl ve yapabilme gücünü yani kendisindeki enerjiyi kullanmak istediğinde, Allah Teâlâ kullanma gücünü, kullanmak istemediğinde, kullanmama gücünü yaratır. Allah Teâlâ’nın bunu yaratması, kulun istek ve azmi anında olur. İşte bu istek ve azme, cüz’î irade denilmiştir. Allah Teâlâ kulunun elinden bu cüz’î iradeyi alabilir ve hükmünü icra edebilir. Böyleyse kul sorumlu değildir.”
Üstad İsmail Hace Çetin