Ama… soru yine de cevapsız kalıyor..
Bu sözleri hüzünlü hüzünlü söylemişti. Ben ise onun içten olup olmadığını yine de kestirememiştim. Onun, ne olursa okun bir türlü vazgeçmek istemediği böyle bir huyu vardı.
O zaman onu soru yağmuruna tutuyor, bir aç insanın ekmeğe saldırdığı gibi üstüne saldırıyordum. Bana her zaman seve seve, açık açık cevap bir şey almaya imkân kalmıyordu. Öte yandan bu sorular, bütün ömrümce bana kaygı veriyordu.
Her sayfasının okunmaya değer olduğunu kanıtlayan bir eser. 1950-1960 yıllarında yaşanan bir yasak aşk hikayesi. Cevapsız sorular ve ukde bırakan bir son.... Her cümlesi sizin içinizdeki aynadan kendinize bakmanızı sağlayacak. Şimdiden keyifli okumalar dilerim ...🖤
Y
"Benim ışığım, sabahlarım , Boğaziçim , sevdiğim , Bilmem bu mektup sana ulaşacak mı? Keşke bir telefonda konuşabilsek de sana , beni merak etme diyebildeydim. Bütün bir hayat elimden alınsa bile senin hayalin burada yanıbaşımda . Ne olursa olsun onu benden kimse alamaz. Senin orada beni düşündüğünü buradan hissedebiliyorum. Ama unutma ki sen uykusuz kalırsan bende uyuyamıyorum, sen ağlarsan bende ağlıyorum. Sonra demezler mi koskoca adam utanmıyor mu diye... Sabahları spora başladım. Bol bol kitap okuyorum. Yemeğimiz güzel. Beni gördüğün zaman tığ gibi bir delikanlı olacağım . Tarih böyle yazılmış . Herhalde gerçek bir gün ortaya çıkar, herşey doğru yerini bulur . Sen sakın benim için üzülme , ben burada iyiyim. O güzle yanaklarını sıkar, gözlerinden öperim."
