Kitap unutulmaz cümlelerden kurulu değil. Vurucu satırlar var ama kitapta kayıp sanki.
Şiir yüreğe dokunur. Nefes alışını değiştirir insanın.
Beynine dokunur. Geçmişini anımsatır mesela...Ya da geleceğe dair herhangi bir şeyi düşündürür. Bense okurken sadece şimdi’deydim.
Olsun.
Kitabın bütün telif gelirleri LÖSEV Vakfına bağışlanmış.
Alın... Aldırın... Hediye edin... Hediye etsinler...
Belki birileri şiiri severken, sevilmeyi daha uzun yaşayabilir bazı çocuklar.
Saygılar.
...
Güzel bir günün hatırı var akşamlarda
Gecenin mutlu olacağının müjdesi belki
Mutlu olamayacağımızı kim bilebilir ki
Akşam olunca geliyorsun aklıma
Akşam aynı sen gibi
Hem olacak, belli
Hem de o kadar kısa sürüyor ki
İlkini sevmeye mecburdum
Çok iyiliği oldu bana
Ve hayatımda hiçbir mecburiyeti onun kadar sevmedim
Sevdiğim ikinci kadınsın sen
İlkinin yerini alman mümkün değil
O öğretti bana sevmeyi
O öğretmese sevmezdim seni bile
...
...
İyilerin hataları var
Kötüler hep haklı
Tam el ele tutuşmuşken
En yakın arkadaşım satabilir
Kız kardeşim evden kaçabilir
En büyük aşkım ve ben
Asansöre binerken
Hiç tanımadığım sen
Yanımdan akar
Bir yabancı gibi
Sevdiğim ikinci kadınsın sen...!
İlkini sevmeye mecburdum. Çok iyiliği oldu bana ve hayatımda hiçbir mecburiyeti onun kadar sevmedim. Sevdiğim ikinci kadınsın sen!
İlkinin yerini alman mümkün değil, o öğretti bana sevmeyi, o öğretmese sevemezdim seni bile, inan o tuttuğu için ellerimden, yürümeyi öğrendim, koşabildim sana.
Onun gözlerine benzediği için gözlerin, alamadım gözlerimi senden. Sana aşığım, seni seviyorum. Sevdiğim ikinci kadınsın sen! Hayatım boyunca omuzum da taşıyorum onu ve sen her sabahım dasın. Kıskanma...! Alfabede bile senin adının baş harfi ondan sonra gelir. Kalbim şimdi senin, onun kadar sev beni kafi.. O doğurdu, sen öldürme...!