"sanki tüm hayatım boyunca yanlış bir melodiyle dans etmiş gibiyim." der ya Nietzsche...
oldukça etkiler her seferinde bu söz beni. verilen yanlış kararlarla, hayata alınan yanlış insanlarla bir ömrü boşa geçirerek pişman olmanın artık bir faydasının olmadığı eşiklerden çoktan atlamış durumda olabilir çünkü bazen insanlar. sebebiyse hep mesafelerdir aslında. en uzak mesafe de ne afrikadır, ne çin, ne hindistan ne de seyyareler, ne de yıldızlardır geceleri ışıldayan. en uzak mesafe iki kafa arasındaki mesafedir; birbirlerini anlamayan..
Her insanın yaşamı, onu kendine götüren bir yoldur, bir yol denemesi, bir yol taslağıdır. Hiçbir insan yüzde yüz kendisi olamamıştır, ama yine de herkes gücü yettiğince ilerler bu yolda, kimi biraz daha gözü açık kimi biraz daha gözü kapalı