Kafka bir hukukçu olarak, kendini öğrenim gördüğü mesleğe ait duyumsamaz biridir. Yasaya karşı çabalayan kişilerin fiilini “adalet”i arama olarak sunar çünkü. Hukuk mesleğini icra edenler “adalete” ulaşmaya engel olanlardır nedense – bilinçli ya da bilinçsiz.
Soylular yasalardan muaf, işte bu nedenle yasalar sadece onların
denetimine bırakılmış.
Payına düşen kısacık zamandan bir tek saniye yitirdiğinde ömründe yitmiştir çünkü. Ömrün, yitirdiğin o saniyeden uzun değildir, daha doğrusu, tüm ömrün o yitirdiğin saniyeyle eştir, sadece o kadardır. Bu demektir ki, bir yol tuttuğunda ne olursa olsun devam et; ancak böylece kendini tehlikeye atmaz, kazanabilirsin. Belki sonunda düşmek de var; ama henüz yolun başında geri döner, koşarak merdivenleri inmeye kalkarsan, o anda yuvarlanır gidersin; olasılık falan dinlemez, kesinlikle yuvarlanırsın.
Sayfa 47