Felaket kötü bir "aforizmalar soygunu" . Chamfort'un sözünü Schopenhauer'dan bilmek, sayfa doldurmak adına Schopenhauer'in aynı sözlerini 4-5 kez tekrar tekrar yazmak, saçma şekilde cımbızlanarak alınmış boş sözcük öbekleri, keriz yerine konulan okurlar, kemikleri sızlatılan yazarlar/düşünürler/filozoflar. Son zamanların 'modası' olan aforizmalardan bir tane almak gafletine düştüm. Ucuz, pis kokulu, yazarın kendisini de okuru da pazarlayan sahte kitaplar olduğunu gördüm. Yazarın kendi kitaplarını okumalı. Her güzel söz alıntısını aforizma zanneden (bunlar aforizmaysa alıntı ne demek oluyor???) uyanık tacirleri sevindirmenin gereği yok! Din adına yapılan alışılmış sahtekarlıkların, felsefe/edebiyat alanında denenen nafile çabalarını görmek adına ibretlik bir kitap olmuş. Schopenhuer yaşasaydı ve bu "şey"i görseydi, kahkahalarla hayatına son vermeyi düşünürdü bence; "gülmekten öldüm" yazdırırdı mezar taşına. Yani çok eğlenceli bir "şey" olmuş! Paranızı kaptırmadan okuyun derim. Zavallılar!
Her günümün aynı olduğu sabaha gözlerimi istemesem de açtım. Karşımda bana gerçeğini göremediğim dağları anımsatan,sigara paketi yığını; günaydın dermiş gibi tebessüm etti. Ölüm gülümser mi hiç ? Sizi bilemem ama benim her gün yaptığım klişelerden. Hemen sigarama uzandım.Günde 16 paket sigara içersem, günaydın gülümsemelerine her zamankinden daha
Yazarlıktaki dehasına güvendiğim bir yazarın yaşama dair sorgulamalarını ilgi ile okuyorum. Okuyup kenara kaldırılacak bir kitap olmadığını söylemeliyim. Yazılanlar üzerine düşünmek bazen dönüp tekrar okumak belki başka bir kaynağa bakmak gerekecek. Bittiğinde netleşecektir :) Burada aktarmak istediğim aslında tüm okurların edebiyat dünyasına
Russell'ın diğer kitaplarına ve bilhassa felsefî içerikli kitaplarına nazaran oldukça sade ve açık bir üslûba sahip bir eser. Yazar henüz eserin ön sözünde bizlere felsefe yapmayacağını, içini dökeceğini ve kendince fikirlerini açıklayacağını söylüyor. Aslına bakarsanız kanaatimce tam bir kişisel gelişim kitabı olmuş bu eser. Basit yapısından dolayı Russell'a ait değilmiş gibi hissediyorsunuz. Fakat cümlelere olan hâkimiyet ve geniş hayat görüşü sizi bu duygudan sıyırıp alıyor.
Yazar sırasıyla mutsuzluğun ve mutluluğun sebeplerine yer vermiş. Ve sırayla maddeler halinde her bir sebebi genişçe açıklamış. Mutsuzluğumuzu gidermek için yapmamız gerekenleri ve mutlu olmak için sahip olmamız gerekenleri öznel bir bakış açısıyla önümüze sermiş.
Eserde katılmadığım birçok nokta var. Münhasıran insanın mutlu olmak için iç yönelimli değil, dış yönelimli olması gerektiği ifadesine katılmıyorum. İçine yönelip kendi ''ben''ine hakim olamayan, orada mutluluğu keşfedemeyen bir insanın mutlu olabileceğine ihtimal dahi vermiyorum. Velhasıl burada ben Chamfort'un görüşünden yanayım:
''Mutluluğu kendimizde bulmak çok zor, başka yerde bulmak ise imkânsızdır.''
Fakat insan farklı fikirleri okuyunca daha büyük bir haz alıyor. Özellikle bu insan geçmiş yüzyılların dehalarından biriyse. Birçok kişisel gelişim kitabının vaadedemediği şeyi vaadedebiliyor bu kitap. Zira açıklanan her şey bir mantığa oturtulmuş ve az da olsa felsefî bir muhtevaya sahip. Birçok insanın ufkunu genişletecek nitelikte bir eser olmuş. Okunması ve bilinmesi gereken eserler arasında. Keyifli okumalar dilerim.
Doğmuş Olmanın Sakıncası Üstüne - E.M.CIORAN
Cioran yüzyılın başlarında Romanya'da doğdu ama hayatını Paris'te gönüllü olarak sürgünde geçirdi. Rumence yazdığı son yapıt olan "Mağlupların Kitabı" ndan sonra dilini de terk ederek Fransızcada kesin kararını verdi. Bir mektubunda, dil değiştirmekle tüm varoluşundan vazgeçmiş olduğunu yazar. Cioran her sistemi bir put sayar,
Az çoktan fazladır✓
''İhtiyaçlar sınırsız, kaynaklar kıttır''.. İktisada girişin ilk cümlesidir bu. Yalnızca bilimsel bir durum tespiti değil, sanayileşmenin robotlara çevirdiği insanlığın ahlâki çöküntüsünün itirafıdır da aynı zamanda..
İşte bu kitap, yukarıdaki teoriyi kanıtlarcasına ihtiyaçları bir türlü bitmeyen açgözlü dünyalının doğayı yağmalamasına yazarının
