“Bugün büyük evlerimiz var ama ailelerimiz küçük, çok tanıdığımız var ama onlara ayıracak zamanımız yok, bilgiliyiz ama muhakememiz zayıf, çok ilaç var ama daha az sağlıklıyız, aya gidip geldik ama karşı komşuya gidecek cesaretimiz yok. Etrafımız bilgisayarlarla örülü ama gerçek bir konuşma yürütemiyoruz, nicelik konusunda üstümüze yok ama nitelikten mahrumuz, hızlı yiyor ama yavaş sindiriyoruz, sert adamlar zayıf karakterler, yüksek kârlar, alçak ilişkiler zamanı bugün. Pencerenin dışında çok şey var ama evin içi tam takır.”
Para dokunduğu şeyleri homojenleştirdiği gibi, kullanıcılarını da homojen-
leştirip kişiliksizleştirir: "
Günümüzde sık sık armağan
değiş tokuşunda bulunuruz, ama armağan değiş tokuşu zaten, takas yolunda
atılmış bir adımdır. Eski topluluklarda armağan vermeyi düzenleyen incelikli
adetler vardı; geçmişle bağını tümden yitirmemiş toplumlarda günümüzde de
varlığını sürdüren adetler bunlar. Armağan ağları genellikle akrabalık ağlarıyla
yakından bağlantılıdır. Kimin kime armağan vereceğini adetler belirler. Bazı
akraba kategorilerine sizin vermeniz beklenir; bazılarından almayı bekleyebi-
lirsiniz; bazılarındaysa armağan akışı iki yönlüdür.
Paranın satın alabileceklerinin görünürde sının olmadığından, bizim para
arzumuz da genellikle sınırsızdı
Yerküreyi insan yaratmadı ve üzerinde yaşamak için doğal bir hakkı olsa
da, herhangi bir parçasını sonsuza dek kendi mülkü tayin etmeye hiç hakkı
yoktu; yerkürenin Yaratıcısı da ilk tapu senetlerinin dağıtılacağı bir tapu
dairesi açmadı.
Günümüzün kapalı ve ardında hiçbir yükümlülük bırakmayan para işleminin aksine armağan işlemi açık uçludur ve katılımcılar arasında sürekli bir bağ yaratır. Başka bir bakış açısıyla, armağan, veren kişiyi içine alır ve biz de armağan verdiğimizde kendimizden bir şey vermiş oluruz. Satılan malların onları satan kişiden ayrı, salt mülk olduğu modern ticari mal işlemlerinin tam tersidir bu. Farkı hepimiz hissedebiliriz. Size armağan edilmiş, nesnel olarak bakıldığında, satın alabileceğiniz bir şeyden ayırt edilemeyecek, ama size veren kişi nedeniyle eşsiz ve özel olan, çok değer verdiğiniz şeyleriniz vardır muhtemelen. Eski insanlar da bu şekilde armağanlarla birlikte sihirli bir niteliğin, bir tinin dolaşıma girdiğinin farkındaydılar.
Kuruyup kalmış Amerikan rüyasına baktığımızda hepimiz derin bir aldatılmışlık duygusuna kapılıyoruz. İşsizlik, mali güvencesizlik ve hayat boyu borç bağımlılığı buzdağının sadece görünen yüzü. Biz sadece büyüme cihazını tamir etmek ya da dünyanın her yanına kâr ve ürün ulaştırmak istemiyoruz. Bizim isteğimiz medeniyetin gidişatını temelinden değiştirebilmek. Amerikan rüyası, o rüyalarını gerçekleştirenlere bile ihanet etti. Mesai saatleri dışında çalışarak kurdukları kariyerlerinde, koca koca evlerinde yalnızlar.
Doğa ve kültür katliamları karşısında uyuşturulmuşlar, bu yüzden farkında olmadan acı çekiyorlar ve içlerindeki ısrarlı sesi bastırmak için durmadan tüketip biriktiriyorlar,. Şöyle diyor bu ses onlara: “Bu dünyaya ürün satmak için gelmedim. Bu dünyaya pazar payını artırmak için gelmedim. Bu dünyaya finansal rakamları artırmak için gelmedim.”
Hiç kimse insanın, ormanların, nehirlerin ve gezegenimizin geri kalanının mahvı üzerine kurulu bir dünyada yaşamayı hak etmiyor. Wall Street'teki kardeşlerimize sesleniyorum: Hiç kimse hayatını dünya yanarken finansal rakamları şişirmekle geçirmeyi hak etmiyor. En nihayetinde, biz sadece geriye kalan “599 adına değil, aynı zamanda “061 için de isyan ediyoruz. Bizim düşmanımız yok. Biz herkesin yaratabileceğimiz şeylerin güzelliğine gözlerini açmasını istiyoruz.
Charles Eisenstein
Fiziksel malların aksine paranın soyutluğu, ilkede sınırsız miktarda paraya
sahip olmamıza izin verir. Bu nedenle ekonomistler, ekonomi büyüklüğünü
yalnızca bir sayının temsil ettiği, sınırsız katlanarak büyüme olasılığına kolay-
ca inanırlar. Tüm mal ve hizmetlerin toplam miktarı bir sayıdır ve bir sayı-
nın artışının ne gibi bir sının olabilir? Soyutlama içinde kaybolup, büyümeyi
desteklemek için, doğanın ve kültürün sınırlarını göz ardı ediyoruz