...büyüdüklerinde onların sırtından semirecek olan emperyalizm çocuklara ve gençlere nasıl bir bakım sağlayabilir? Pek çok ülkede onur kırıcı ücretle yaşamaya zorlanan, politik ve toplumsal ifade etme haklarına her yerde ve her zaman sınırlama getirilen, ekonomik geleceği kendi sağlıksız kaynaklarının sınırlarının ötesine geçmeyen, hiç bir beklenti olmaksızın, yaşamak için gerekli olanın yarısını bile alarmayacaklan emeklilikle sonuçlanacak gri bir yaşam süren bu insanlar ondan ne bekleyebilirler? Emperyalizm ya da "İttifak", onlara hangi "kazanım"ı sağlayabilir.
Emperyalistler, orman ve kauçuk işçilerinin babalarına ve çocuklarına, yabancı efendilerin kârları için ciğerleri öksürükle parçalanan demir, kömür, bakır ve kalay madeni işçilerine, kahve ve şeker değirmeni işçilerine, meyve plantasyonlarının üreticilerine, sömürenlerin servetini artırmak için yaşayan ve kendi sağlıklarını yitiren uçsuz bucaksız ovaların gündelikçilerine ne verebilirler ki? Zenginliği üreten, değeri yaratan, yeni dünyaya getirilmiş olan bu büyük kitle ne umabilir? Diğer tarafta sefaletten, yoksulluktan ve ölümden başka bir şey bırakmayan açgözlü emperyalistlerden ne bekleyebilirler.
…İnsan kurallara göre oynarsa, her türlü takdiri kazanır -bu takdir danseden maymunun topladığı alkışa benzer-. Kabul ettirilen koşul, bu görünmez kafesten kimsenin kaçmaya kalkışamayacağıdır.
Her gün saçlarını düzeltiyor insanlar, peki neden hiç kalplerine bakmıyorlar?
Sayfa 17 - Zeplin Yayıncılık
Devrim olgunlaşınca dalından düşen bir elma değildir. Elmayı sizin düşürmeniz gerekir.
Sayfa 16 - Zeplin Yayıncılık
Eyleme dökülmeyen sözler önemsizdir.
Sayfa 15 - Zeplin Yayıncılık
Her şeyden önce, dünyanın herhangi bir yerinde herhangi bir insana karşı yapılan haksızlığı içinizde hissetmeye çalışın.
Sayfa 15 - Zeplin Yayıncılık
Paul Nizan'ın o çok yerinde cümlesi aklıma geliyor: "Varlığıyla dünyayı suçlamayan hiçbir büyük yapıt yoktur." Che Guevara'nın ölümüyle büsbütün altı çizilen yaşamı dünyaya, insanların çoğunluğuna azınlığın yük hayvanı damgasını vuran ve çoğu ülkeyi bir azınlığın çıkan uğruna köleliğe ve yoksulluğa mahkum eden bizim dünyamıza yönelik bir suçlamadır; o aynı za manda da koşulları değiştirmek için hiçbir şey yapmayan bencilleri, korkakları ve bu koşulları kabullenlenenleri de suçlamaktadır. Çünkü onun ölümü bugün ve tüm gelecek için bir suçlamadır.
Gülmek devrimci bir eylemdir, der Che Guevara.
Sayfa 384
Sonra bizim demokrasimizde Lenin, Marx, Engels toplanır, Plehanof toplanır, Kazancakis toplanır, Che Guevara toplanır. Ali Faik Cihan toplanır. Toplanır oğlu toplanır. Önüne gelen, aklına esen elinin erdiği, gözünün gördüğü her kitabı toplar. Kitap değil mi, toplanmak için yazılmıştır.
Che Guevara'nın ebeveynine gönderdiği bu satırlar onun ortadan kayboluşundan kısa süre sonra Buenos Aires'e vardığında annesi Celia oğlunu göremeden ölmüştü bile. Tüm dünyayı duygulandıran bu son kucaklama, bu veda ona ulaşamadı.
Acılı haykırış, umutsuzluk ve inanc yüklü,
Sizlere geliyorum, kuzeyli kardeşlerim.
Biz "homo sapiens"lerin geldiği yerden,
Nice yol aldım göçebe ayinleriyle,
Bir haç gibi taşıdığım astımımla
Ve onun özüme yakışmayan mecazıyla.
Che Guevara
Sayfa 357Kitabı okudu
İnfaz günü olan, 9 Ekim 1967'de celladını karşısında gören Che; "Beni vuracağınızı biliyorum, asla canlı yakalanmamalıydım.Fidel'e bu başarısızlığın devrimin sonu olmadığını, başka bir yerde zafer kazanacağını söyleyin. Aleida 'ya bunu unutmasını, yeniden evlenmesini ve mutlu olmasını ve çocukları çalıştırmaya devam etmesini söyleyin. Askerlerden iyi nişan almasını isteyin" demişti.
Sayfa 353Kitabı okudu
"Bugün, buraya geleli ve gerilla birliği kurulalı, tam 9 ay olduyor.İlk altı kişiden ikisi öldüler, biri kayboldu ve ikisi yaralı.Bense astımımı nasıl durduracağımı bilemiyorum.. Zor durumdayız; Pacho iyileşiyor ama ben, adeta bir insan enkazıyım" diye yazıyor Che 8 Eylül 1967 'de
Sayfa 369Kitabı okudu