Ben romantik gençlik kitapları okumaya bayılırım. Özellikle kötü bir dönem geçiriyorsam, kafa dağıtmaya ihtiyacım varsa mutlaka romantik/komedilere sığınırım ve bu bana iyi gelir. Ama bu kitap hiç iyi gelmedi. Klişe, sıradan, sıkıcı. Bir kitaptan nefret etmenize sebep olacak bütün olumsuz unsurlara sahip.
Yazarın dili o kadar düz ki, bir müddet sonra "yani tam olarak nereye götürecek bizi bu kitap?" diye sorguluyorsunuz. Alt tarafı kafa dağıtmalık dandik bir kurgu yazacaksın, nasıl başaramadın ablam bunu be?
Üniversiteden beri birbirine aşık olan ama itiraf etmeye çekinen bir çift var. Hazel çok enerjik, Josh ise daha ciddi. Üniversiteden sonra 10 yıl boyunca birbirlerini görmüyorlar. Sonra tekrar karşılaşıyorlar ve Josh, Hazel'ın en yakın arkadaşının erkek kardeşi çıkıyor. Bu saçma tesadüf... Bir Tanzimat romanında kullanılmış olsaydı, eminim trt2 edebiyat söyleşileri'nde yeni nesil ucube edebiyatçılar tarafından nefret oklarının hedefi olurdu. Neyse ki, bu arkadaşlar güncel romandan son derece uzak. Kitap böylece sadece benim nefret oklarımın hedefi haline geliyor.🩷
Neyse Hazel'ın evini su basıyor bu yüzden Josh'un evine taşınıyor. Aşık olup evlenip üç çocuk yapıyorlar falan. Yahu 260 sayfa 0 olayla nasıl bu noktaya ulaştı gerçekten akıl almaz. Yazım, basım, çeviri, kapak tasarımı ne var ne yok bu içerikte en ufak emeği geçen herkes sınır dışı edilmeli, teşekkürler.