“Lorien’in Hanımı! Galadriel!” diye bağırdı Sam.
Latif! Bazen çiçek açmış ulu bir ağaç gibi, bazen kır bir fulyacık gibi, minik ve narin sanki. Elmas kadar sert, mehtap kadar yumuşak. Güneşin ışıkları kadar sıcak, yıldızlardaki buz kadar soğuk. Karlı bir dağ kadar mağrur ve ırak, baharda saçlarında papatyalarla gördüğüm genç kızlar kadar neşeli. Ama bütün bunların hiçbir manası yok ve demek istediğimi hiç anlatamıyor.
Bir Şair Bir Kitap
Bastırarak kalbine bin bir güzel kadını
Öptü ayaklarından bu mermer merdivenler
İnliyerek son defa sevgilinin adını
Köklendiği yerlerde çiçek açamayan kızlar, gittikleri her yeri çiçek bahçesine çevirmeye çalışıyorlar. Bende onlardan biriyim..
Aldığın çiçek buketini kenara atan kızlar varken,tek bir gülü gururla herkese gösteren kadını sevmezsin tabi