Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
bu seri o kadar güzeldi ki, iki kitabı da inanılmaz bir hızla okudum...
ilk kitap çoğunlukla aren ve lara'nın aşkını anlatırken; ikinci kitap biraz daha savaş, strateji, aksiyon ağırlıklıydı.
kitabı okurken en net hissettiğim şey heyecandı, sürekli bir aksiyon vardı ve sayfaları hızla çevirmek istedim. serinin çift bakış açısıyla yazılması ve böylece iki karakterin de düşüncelerini, hissettiklerini okumak en sevdiğim özelliklerinden biri zaten
aren kitap boyunca ÇOK kararsızdı ama hiç kızmadım bunun için çünkü haklıydı... lara'ya olan hislerine karşı koyamıyor ama diğer yandan artık ona güvenemiyor, üstelik kendisi güvense bile halkının lara'ya asla güvenmeyecek olduğunu biliyor... aren'in 'yapması gereken' şeyler ile 'yapmak istediği' şeyler hiç aynı değildi ve bulunduğu durumun zorluğu cidden çok iyi anlatılmıştı...
lara'nın cesareti, kararlılığı, zekası ise muhteşemdi, kesinlikle okuduğum en güçlü karakterlerden biriydi! istemeden de olsa sebep olduğu şeylerden dolayı duyduğu pişmanlık o kadar kuvvetliydi ki lara'ya gerçekten çok ama çok üzüldüm:(
lara'nın kız kardeşlerini tanımak da çok güzeldi ama yan karakterler arasında jor kesinlikle favorimdi! çok komik ama aynı zamanda ciddi ve koruyucu biriydi. serinin sonraki kitaplarında anlatılacak olan keris ve zarrah'yı da hain kraliçe'de tanıdım ve o kadar çok sevdim ki devam kitaplarının çevirilmesini merakla bekliyorum!
kısacası, aren ve lara'nın hikayesi gerçekten çok ama çok güzeldi...
Körlük
İnsanoğlunun bencilliğin,saflığının,kötülüğünün ve ilkelliğinin ortaya çıkması durumlarında ne kadar acınası bir topluluğa dönüşeceğinin 300 sayfalık bir özeti.
Yazarın anlatımı inanılmaz akıcı,fakat anlatılanların ağırlığı ve gerçekliği bazen fazla geldiği için okuma hızını düşürebiliyor.
Bir kadının bir çift gören gözünün yaptığı fedakarlıklar ve direnişinin öyküsü. Çok güzeldi.
#büyükkavuşma
-MEGHAN QUINN
“İkimiz de mutlu olmadığını biliyoruz. Artık hayal etmeyi bırakıp yaratma zamanı. Bir şeylerin olmasını bekleme, onların olmasını sağla..”
Aile ilişkilerinin sıcaklığı, samimiyeti, tatlı kardeş rekabetleri, bolca güldüren çok keyifli bir romantik komediydi. Zaten yazarın bu türde oldukça başarılı bir kalemi var bana
Kitap kurgu olarak müthiş! Tabi ki 1995'de yayımlandığında nasıl bir etki bırakmıştır, kestirmek zor. Bildiğimiz çoğu dizi ve film senaryoları belki de bu kitaptan esinlenerek yazıldı, bilemiyoruz. Yaşattığı duygulara değinmeden önce; ya kitabın kendi dili ya da çevirisi kurguya rağmen kuru bir tat bırakıyor. Açıklamak zor bunu. Kuru anlatım da diyemem ama dil estetiği biraz yorucuydu.
Duygulara gelince! İşte buna söz söylemeye insanın dili varmıyor. Körlük nedir ki? Hiç görme engelli bir tanıdığınız oldu mu? (Ki varsa empatinin zirvelerini yaşatıyor.) Nasıldır kör bir hayat? Ve mesele kör olmak değildi, bir toplumun körlüğe daha doğrusu körlüğün bir topluma buluşmasıydı... İnsan asla uslanmaz(!) bir kere daha anladık. Insanoğlu başına hangi felaket gelirse gelsin, içinde bulunduğu felakette bile bir şekilde kötülüğü düstur edebiliyor. Ama bir deli orman misali insanlık, envayi bitki şenliğinde zararlıları da yok mu? İşte o misal. Herkesin kör olduğu dünyada iki çift gören göz aslında hiçbir şey ifade etmiyor. Görmek bireysel bir eylem değil aslında, görmek hep birlikte bir yönleri kesfedebilmek. Bu yönler içinde çeşitliliği çoğaltıp iki çift gözün de ilerisinde bir görüş kazanmak. (Kendimce bu fikri edindim.) Okuyan herkesi bir noktasından yakalayacak nice duygular var. Pisliğin, kokusmuşluğun içinde bir temiz insan ruhuna rastlamak da var. Ve insanlığın görüp görmemekle uzaktan yakına alakası yok!!! İnsanlık ruhun en derinlerinde ve etrafa değil o içe, o öze bakmak gerek..!
Keyifli okumalar.
Güzeldi. Kitap önceleri gerçekleri yazdığını bu yazılanların hepsinin yaşanmış olduğunu yazarın giriş bölümünde anlattığını görüyoruz fakat sonradan yazar bu kitabın kurgu olduğunu söylemiş ilginçti. Kitap başlarda çok sıkıcı gelmişti ama sona doğru bana ne katar bu kitap diye düşünerek okuduğum için sevdim. Önerilebilir bir kitap Aborjinler hakkında yazılmış onların hayat felsefesini ve bizlerin ( Mutant diye bahsediyorlar bizden) ne kadar boş işler peşinde zamanımızı tükettiğimizden güzel örnekler sunuluyor.
Selaam! Bugün bir genç kurgu kitabıylayım, söylemem gerekir ki bir önceki kitabı okumadan bu kitabı anlamanız biraz zor. İlk kitap: Kiraz Ağacı ile Aramızdaki Mesafe +10 yaş rahatlıkla okuyabilir. Ben kış aylarında böyle yürek ısıtan, duygusal kitaplar okumayı seviyorum.
“Ne olduğunu anlamadığım için kusura bakma. Artık parmaklarımla da göremiyorum demek ki.”
🩷 Bilmeyenler için Mafalda’nın gözlerinde bir rahatsızlık var ve bu sebeple göremiyor. Bu kitapta Mafalda artık on üç yaşında, Filippo ise en yakın arkadaşı. Okulda birlikteler, dışarıda aktivite yapıyorlar. En sevdikleri şey ritim tutturamıyor olsalar da gitar ve piyano çalmak. Birlikte çıkıp pizza yiyor, dolaşıyorlar. Okuldaki herkes onları bir çift sanıyor ama aslında o aşamaya daha gelemediler Sinir bozucu havalı kız tiplemeleri, hippi bir kadın, işinden kovulduğu için depresyona giren baba ve yaşlı bir amca karakterlerimiz var. Zaten 139 sayfa yani göz açıp kapayıncaya bitiyor. Ben ilk kitapta aşırı ağlamıştım, o yaşta bir kızın yaşadıkları ağır gelmişti. Devam kitabında da ara ara gözlerimin dolduğu yerler oldu O yaşlardaki halimi hatırlamak duygulandırdı belki de…
🩷 Arada çocuk/genç kurguları okumak bence yaşa bağlı değildir Önerimdir
