yine şaşırtmayan güzellikte bir Ahmet Ümit romanı. Ahmet Ümit kitaplarını okurken keşke bitmese ben de bu dünyadan kopmasam diyorum.kitabı okurken hem merak ediyorum hem de sona yaklaştıkça biteceği gerçeği beni üzüyor. hayranım Ahmet Ümit'e. Dili, kurgusu, olayların akışı, karakterleri, istanbulu kullanışı müthiş. insanın içini cız ettirecek konuları, her an her yerde hayatımızda , burnumuzun dibinde yaşananları konu alması yolda yürürken yanımdan geçen taksinin, belediye otobüsü şöforünün, mendil satan çocukların, bir barda oturmuş serinlemek için soğuk birasını yudumlayıp sokağı seyreden adamın, elinde pazar poşetiyle güç bela yürüyen teyzenin kısacası herkesin her anının ardındaki hikayeyi hayal eder oldum. ne mutlu bana :)
