Ailelerimizi reddedemeyiz, başka ailelere özenmek de boşunadır. Onlar kaderimizin bir parçasıdır ancak böyle olması, hayatımızın geri kalanında yalnızca ailemizden aldıklarımızla yolumuza devam edeceğimiz anlamına gelmez. Farkında olmak tek başına yetmese de çoğu zaman daha anlamlı bir hayat için iyi bir başlangıçtır. Kaldı ki yaralarımız yetiştiğimiz aileden bize mirassa, yeteneklerimizi de aynı ailede kazandığımızı unutmamak gerekir.
Kişi kendini yapar, bozar, dağıtır, yıkar, kırar :
Sonra, yeniden kurar .
Önemli olan, kişinin kendini başlangıçtan kurmuş olması değil, baştan kurabilmesidir. (O.Aruoba )
İnsan, hayatın özünün ne olduğunun, kendi varlığının ve hayattaki amacının ne olduğunun bilincine her seferinde yeniden varır.
Bu sırada hiç kuşkusuz insanlığın biriktirdiği bilgi toplamından da yararlanır; yine de , ahlaksal ve töresel bir bilinçlenme , herkesin hayatının biricik hedefidir ve bu subjektif olarak her seferinde yeniden yaşanır.
İnsanoğlu hiç durmadan kendini dünyayla karşılaştırır ve bu dünyayı sahiplenmek için, idealindeki dünyayla bu dünyanın uyumlu olması için yanar tutuşur.
Böylesi bir uyumun gerçekleştirilemez olması ve kendi ‘ben’ini yetersiz bulma, insandaki doyumsuzluğun ezeli kaynağıdır.