“Martı Jonathan Livingston” dedi başkan
“Utanmazlığının, onursuzluğunun hesabını vermek için arkadaşlarının bakışlarının önüne, ortaya çık! Yaşam bizim için meçhuldür. Bilebildiğimiz tek şey bu dünyada yemek ve uzun yaşamak için geldiğimizdir.”
Jonathon Livingston'un yaptığını, düşündüğünü diğer martılar anlamayıp onu kutsal sayınca kitap bir anda bi martının hikayesinden dinleri ve kendini dindar zanneden ama aslında dinini putperestliğe çeviren insanları anlattığını anlıyorsunuz.
Acaba hepimiz inandığımız din her ne ise o dini ve varsa eğer peygamberleri ne kadar doğru anladık? Ya da anlayabildik mi?
Ne yazık ki tüm dinlerin bir birine benzemesi ve bu dinleri insanların ne kadar eksik anladığını bu kitap çok kısa ve net şekilde yüzümüze tokat gibi vuruyor.
Yapabildiğimiz ama uzun zamandır yapmadığımız bir şeyi yeniden yaptığımızda insanlar buna mucize gözüyle bakarlar, oysa gayet sıradan şeyler bunlar.
Ama Jonathan'ın sesi birinci oldu: “Hangi sorumsuzluk kardeşlerim?” diye bağırdı
“Yaşamın gerçek anlamını arayan bir martından daha sorumluluk sahibi biri olabilir mi? Bin yıldır yaptığımız tek şey balık peşinde koşmak. Artık yaşamak için bir nedenimiz olmalı; keşfetmek, özgür olmak gibi…”
Hepsi bir ağızdan: “Kardeşlik bitti!” diye bağırdılar ve onu duymazlıktan geldiler ve Ardından arkalarını dönüp çekip gittiler
