Umutsuz yaşam bir hiçtir. Bunu unutma.
Sayfa 109Kitabı okudu
Beni yine aylar sürecek yalnızlıklara taşıyacaktı.
Farkında bile olmadan kaybetmişlerdi böbreklerini.
Sayfa 98Kitabı okudu
Saadet başta babası olmak üzere hepimizin mutluluk perisiydi.
Sayfa 89Kitabı okudu
Nuriye gerçekten seviliyordu diyaliz camiasında.
Sayfa 86Kitabı okudu
Ömür boyu ona yük olmaya hakkım var mı?
Sayfa 64Kitabı okudu
+...Mutlu olmaktan korkuyorum
-İnsan mutluluktan korkar mı?
+Benin her mutluluğum bana çok acılar çektirdi...
Sayfa 61Kitabı okudu
Kimi hastaların yaşama olan bağlılığını görünce hayatı daha çok sevmeye başladım.
Sayfa 55Kitabı okudu
Asıl insanın annesi babası -dayanak noktası- gidince o kötü hallere düşer
Anneciğim, babacığım. İyi ki yaşayıpta beni bu hallerde görmediniz.
Sayfa 43Kitabı okudu
Ne kadar da vicdansız insanlar var ya!
Ağabeyim, her dayaktan sonra "Kocandır. Döver de sever de" der beni kocama sahip çıkmamakla suçlardı.
Sayfa 39Kitabı okudu
Anneciğim; beni kınalı kuzum diye severdi.
Sayfa 32Kitabı okudu
Gülmek bu kadına gerçekten çok yakışıyordu.
Sayfa 29Kitabı okudu
Yaşadığının farkına varması iyi bir gelişmeydi Nuriye için.
Sayfa 24Kitabı okudu
Gün batımını izlerken hep romantik tarafım ön plana çıkmıştır.
Sayfa 18Kitabı okudu