Baley etrafına bakındı.
Ekspres yol hızla ilerliyordu. Etrafında yapay ışıklar, geriye doğru kayar gibi görünen dev apartmaniar, pırıltılı levhalar, dükkân vitrinleri, fabrikalar, lambalar, gürültü ve kalabalık vardı. Daha fazla gürültü ve insanlar, insanlar. insanlar...
Baley bunların hepsini sevmiş, hiçbirini bırakıp gitmeyi istememiş, bunu yapmaktan korkmuştu. Solaria'da bütün bunları özlediğini sanmıştı. Şimdiyse her şey adama yabancı geliyordu. Artık buraya uyum sağlayamazdı. Bir cinayet olayını çözmek için Solaria'ya gitmiş, o sırada kendisine de bir şey olmuştu.
Minnim'e, Kentlerin birer mağara olduklarını söylemişti. Birer rahim olduklarını. Bir erkeğin olgunlaşması için önce ne yapması gerekiiyordu? Doğması tabii. Rahimden kurtulması onun. Kurtulduktan sonra da artık bu rahime dönmesi imkansızdı.
" Tehlikeli bir şeymiş aşk."
" İnsanın iradesini elinden alır da ondan. Seni yönetmeye başlar, mantık kaybolur, doğru dürüst düşünemezsin bile. Birine âşık olmak, gözü bağlı olarak, bir uçurumun kıyısında yürümek demektir. Bașına neler geleceğini hiçbir zaman bilemezsin. Sonu ölüm de olabilir, cinayet de, intihar da."
Sayfa 90Kitabı okudu
Hasan Sabbah tarihin gördüğü en ürkütücü cinayet aygıtını kurmayı başarmıştı; buna kimse itiraz edemez. Ama 11. Yüzyılın kana gömülen o son yıllarında bu aygıtın karşısına bir başka örgüt dikilmişti. Katledilen Vezir'e duydukları sadakatin harekete geçirdiği Nizamiyeciler, farklı ve belki de biraz daha sinsi yöntemlerle, asla Hasan Sabbah'ın adamları kadar yankı uyandırmayan, ama en az onlar kadar yıkıcı sonuçlar veren yollarla ölüm saçacaklardı.
Sayfa 134Kitabı okudu
"Bence asıl gücünüz kollarınızda değil iradenizde"
Sayfa 175Kitabı okuyacak
"Olanaksız olanaksızdır. Öyleyse bu 'olanaksız' görünüyor olsa da aslında öyle değil."
Sayfa 155Kitabı okuyacak