Yahudiler gerçekten iyi insanlardır. İnanılmaz derece nazik ve güzel insanlardır. Dünya genelinde sadece 15 milyon Yahudi problemlidir. Kötü şöhrete sadece bu 15 milyon Yahudi yol açıyor. (Gülüyor. Dünyadaki toplam Yahudi nüfusu da 15 milyon civarında)
15 Şubat 1994 tarihinde, Yahudi yerleşimci Baruch Goldstein'in gerçekleştirdiği katliamın ardından,direniş yöntemlerinde başka bir evrim yaşandı. Goldstein New York'a göç etmiş ve Filistin'e yerleşmiş bir Yahudi yerleşimciydi. Bu yerleşimci, Halil şehrindeki İbrahim Camii'ne baskın düzenleyip, ateş açarak secde halindeki onlarca Müslümanın hayatını kaybetmesine neden oldu. Hamas bu suçun intikamını almak için intihar eylemleri olarak bilinen, Batı'da 'suicide bombings' adı verilen bir dizi operasyonla karşılık verdi.
Serdengeçti Dergisi ve Çıkış Süreci
Okulu bir türlü bitiremeyen Osman Yüksel, Ankara’da, yapılan yanlışlıkları ve haksızlıkları halka duyurmak ve bunlara bir ‘dur’ demek için kendisiyle
Son yıllarda kültürel iktidar tartışmalarının diri kalmasına katkı sağlayan muhtelif gelişmeler meydana gelmektedir. Konuyu somutlaştırmak adına bazılarına değinmekte fayda var. Siyasal iktidara yakınlığı ile bilinen bir medya organının desteğiyle 2015 yılında “Cins” adıyla bir dergi kurulur. Cins Dergisi, muarızları olduğu Ot, Kafa, Bavul adlı dergilerin karşısına kendisini konumlandırmıştır. Ve bu konumlanış esasında kültürel alanda muhafazakârların ya da İslamcıların var olma iddiasını taşımaktadır. Dergi ilk sayısının konusunu kültürel iktidar olarak belirlemekte ve editörün giriş yazısıyla iddiasını ilan etmektedir. Özetle dergi, bugüne kadar kültürel iktidar alanına sahip olduklarını düşünen kesimle mücadele etmeyi ve kendi okurları açısından şikayetlenmeyi bırakıp üretim yapmayı hedeflemektedir. Diğer taraftan kendilerine hitap edilen kesimde, bu dergilerde çoğunlukla Kemalist, solcu, beyaz Türklere ikinci tekil retoriği ile seslenildiğini ve bunun bir kültürel hınç olduğunu ifade etmektedirler. Hatta Cins Dergisi aracılığıyla ortaya çıkan kültürel iktidar söylemini, kültürel sermayelerin güçlü rakipler olarak birbiriyle yarışması şeklinde değil, siyasal alandan kültürel alana seslenen bir örnek olarak yorumlamaktadırlar (Keten, 2017). Bu örnek diyaloglar gösteriyor ki kültürel iktidar tartışmasının siyasal gerilimlerin dışında ele almak zordur. Siyasal alanda verilen iktidar mücadelesi, kültürel alana sirayet eden cedelleşmeyi doğurmaktadır.
