"Milan Kundera,babası vefat ederken yalnızca iki kelime söylediğini anlatıyor: " Ne tuhaf!"
Bizler,yaşarken "Ne tuhaf!" demeyi elden bırakmayanlar,portakalların rengine,denizin derinliğine,nehirlerin çağıltısına,bir dostun verdiği sebepsiz neşeye hayret etmeye devam edeceğiz.Gündüz rüyalarına ve sardunyalara düşkün insanlar kümesinin müzmin üyeleri olarak aramızda bir dergi büyüteceğiz,bir dert,bir aşk,bir umut...