Kendini hissetmek duymak. Yoksa yalnızlık mı?
Kaybolmak korkusu mu?
Modernitenin asansörü tek yönlü çalışıyor. Alçalma..
Sayfa 8
İbrahim Tenekeci
İçimden dedim, beraber yürüyelim olur mu?
Varsın gölgemiz olsun hüzün
Dilediği gibi uzatsın canevimize ayaklarını
Varsın annemiz olsun tütün
Hayat daha sert vursun yumruklarını..
Tanınma çabası, intiharın en yaygın biçimidir. Maliyeti yüksek bir yok oluş. Sana ait olanın topluma ait kılınması gibi de değil, 'sen'in olandan 'sen'i çıkarmak gibi. Çünkü tanınmak da sanıldığının aksine anlaşılmanın kesin olarak sona erdiği yerdir. Tanınmak, kaybolmaktır.
Sayfa 34
yenilmiş merhabalar
bol makyajlı tebessümler
kırık sesler
kararsız ayaklar
kısık bakışlar
başımın arka tarafında unutulmuş uğultular...
Sayfa 56 - Arafta yaşamak
Sana kelimelerden başka ne verebilirim diyen bir ses seni boğar da boğar.
Bizim insan olmaktan anladığımız boğulurken ses etmeden kalabilmemizdir.
Kalbimle dilimin arasındaki mesafede tek yapabildiğim bu.
Sayfa 57 - Akdeniz insanı olmak...
Dayatılmış gerçeklikle sahih gerçeklik arasında süren savaşa sahne olan yerin adıdır işte dünya. Her ikisinden birini tercih edenlerle tam arada kalanların arasında edindiğimiz roller yaşadığımız hayat.
"İnsan zihni en yüksek güvenlikli hapishanelerden daha sıkı, aşılması daha zor bir tutsaklık yaratabilir. Bazen bir şiir, bir roman ya da film durduk yere size o korunaklı hapishaneden kaçabilecek bir tutsaklık yaratabilir. "
"Kardeşi olmayan çocuklar kitap okur, babası olmayan çocuklar akvaryum yapar, abisi olmayan çocuklar ise bisikletin yanında koşar. Çok doğru veya çok yanlış, bazen doğru veya bazen yanlış, yıllar teferruatları ve istisnaları öldürür."
Uyku
"İnsanın içinde bir yasa vardır, uykuda insan o yasaya göre gün içinde yapıp ettikleriyle alakalı kendine hesap verir. Kiminin içi bilmediği bir şeye acır, kabus görür; kiminin içi bilmediği bir şeyi çeker, rüya görür. Bilincin altı uykuda üste çıkar,insana en dipte olanı gösterir. İnsan bunun ilkini görmez, erteler. İnsanın gönlü açığa çıkar uykuda. Serilir önüne ede geldiği, o ede geldiğini yargılar içindeki vicdanla; vicdanı güdükse uykusu yumuşar, vicdanı uluysa uyku bile diken olur her yanına batar. Çünkü insan koca bir hayat yaşar ve yaşadığını alıp ölüme yatar. Çünkü insan bir günü yaşar, yaşadığını alıp uykuya yatar. "
"Bereket var ya hani, veriyorsun ve dua ediyorlar sana. Bildin. O işte. Dağıttıkça bereketleniyor bu meret, tertemiz oluyor, azaptan kurtarıyor seni."