Bitirdik
.içerdekiler parmaklıkların arkasını olduğu gibi anlatıyor,abartmadan ,acındırma yapmadan ,suçlarını inkar etmeden ,masum rolü oynamadan ,Victor Serge nin 1912-17 yılları arasında Fransa da hapishanede geçirdiği 5 yılı anlatıyor ama asla biyoğrafi değil ,geleneksel anlamda bit " olay " ya da kahraman yok ,tutuklanmayla başlayıp serbest bırakılması geçen süre ,bir anlatıcı ile bir macera vs kitabı gibi anlatmaktan çok içerdekilerin hissettikleri ,yaşayışları ,hapishane düzeni ,bir edebiyat yeteneği ile ifade ediliyor .
Örnek
- hapse girmiş bir Ada'm diğerlerinden dış görünüşünde bile farklı olur ,kişi bedeninin bir parçası koparılmış gibi çıplak hisseder kendini ,bir saat önce havsalasına bile sığmayacak olan bir güçsüzlüğün doruğundadır artık.
- isimsiz mahkumun eşyalarına,şişman ,kıllı ,pis kaba elleri ,bu terk edilmiş eşyaları mendillerle ,küçük bohçalar yapmaya alışmış ,anonim gardiyan elleri el koyar ,bundan sonra onlar 30 numaranın bohçasıdır.
- bilinmeyene doğru yapılan bir yolculukta geceye doğru atılan bir adım gibi ,beklenmeyen tehlikelerle dolu acımasız bir gecenin içinde yürüyüş uzun olacak ,o kadar uzun ki ne kadar süreceğini ölçecek hiçbir şey yok,yolda düşüp kalmak ,kurşuni bir göğün altında ,aysız bir gecede yapayalnız,karanlık bir göle batmak gibi olur,hiç kimse bağırışlarınızı duymaz,.
Bir yığın suçlu ( katil ,çocuk tacizcisi papaz,hilekar maliyeci ,dolandırıcı vs ) bir mazur gösterme filan olmadan mahkumların iç dünyasının anlatıldığı bir kitap ,tavsiye ederim
