"...Kurulması gereken cümleler içerisinde kayboluyor insan..."
Sayfa 11Kitabı okudu
"Sen... Uykumun 5 dakika dahası..."
Sayfa 147Kitabı okudu
Bazı anlar var; ya ondan vaz geçersin, ya kendinden...
Sayfa 113Kitabı okudu
İyi ki varlar.
"Ben, hayatım boyunca şansı; 'iki rakam tahmin edip para kazanmak' zanneden insanlardan olmadım. Her adımımda yanımda olan, sırtımı yasayabileceğim, korkumu üzüntümü, telaşımı paylaşabileceğim insanlara sahip olmaktı benim şansım."
Sayfa 12Kitabı okudu
Online derslere giriyor galiba :D
Deveye sormuşlar "Boynun neden eğri?" diye. "Akşama kadar bilgisayar başındayız olacak o kadar..."demiş.
Sayfa 17Kitabı okudu
İnsanın başına ne geliyorsa sevdiğinden geliyor...
Sayfa 73Kitabı okudu
Beyaz spor ayakkabı gibisin, her şeyin altına gidiyorsun.
Bu ilham perisi sandığımız kadar karizmatik olsaydı tuvalette gelmezdi.
Günün birinde, uyurken bile özlediğin bir sevgili çıkıp gelecek...
Uzak akrabalar iyidir, uzak oldukları sürece.
Şişman arkadaşım beni tahterevallide mahsur bıraktığında vazgeçtim çocuk olmaktan...
Komşunun şifresiz wireless hattı gibisin, giren çıkan belli değil arkadaş.
Hayat bir bisikletse, benim zincir attı, pedal boşa dönüyor arkadaş...
Tam kafiye olamadım hiçbir "sen' li kelimeye... Yarım uysa yeterdi oysa ki ellerim ellerine. Şimdi iki "sesteş" kelime gibi kaldık seninle; aynı cümlede, aynı harflerle, farklı anlamlar taşıdık birbirimize...
Bu kapıdan çıkıp gittiğinden beri gözüm kapıda sevgilim. Yanlış anlama,"Acaba bu geri zekalı çıkarken kapıyı iyice çekmiş midir?". diye bakıyorum. Hırsızı var, uğursuzu var.