Eski zamanlarda bir kral saraya gelen yolun üzerine kocaman bir kaya koydurmuş. Kendisi de pencereye oturmuş. Bakalım neler olacak diye başlamış beklemeye. Ülkenin en zengin tüccarları,en güçlü kervancıları,saray görevlileri birer birer gelmişler.Sabahtan öğlene kadar. hepsi kayanın etrafından dolaşıp saraya girmişler. Pek çoğu kralı yüksek sesle eleştirmiş. Halkından bu kadar vergi alıyor ama yolları temiz tutamıyor diye. Sonunda bir köylü çıka gelmiş Saraya meyve ve sebze getiriyormuş. Sırtındaki küfeyi yere indirip iki eliyle kayaya sarılmış ve ıkına sıkına itmeye başlamış. Sonunda kan ter içinde kalmış ama kayayı da yolun kenarına çekmiş. Tam küfesini yeniden sırtına almak üzereymiş ki kayanın eski yerinde bir kese durduğunu görmüş. Açmış ki bir de ne görsün kese altın doluymuş. Bir de kralın notu varmış içinde,”Bu altınlar kayayı yoldan çeken kişiye aittir”diye. Köylü bugün dahi pek çoğumuzun farkında olmadığı bir ders vermişti.
“Her engel,hayat şartlarımızı iyileştirecek bir fırsattır. “
NÜZÛL
ben aniden çöken hüzünlerin adamıyım
çünkü yüksek sesli sevinçlerim
çığa neden olup itinayla altında bırakır beni
üstünden gelmeye niyetlendiklerimin
ve kağıttan birer gemi olup
beni batıracak hüzünlerimin
* * *
ben, bu gece çöken bu hüznün vebalini
sabahın sahibine havale ettim!
deniz görmemiş kağıttan gemilerimiyse
efkârla karışık yağmurumun
çamurlu su birikintise yolcu ettim.
gemilerim yüzme bilmediğinden
onlara ezberimdeki tüm dipleri öğrettim
ve arkalarından uzun ayetlerle dualar okutup
şahsına münhasır şeyhlere üflettim.
Doğum günün kutlu olsun Sylvia!
Ölmüş birine doğum günü metni yazmanın zorluğu daha en başta kendini gösteriyor. Hele bu kişi Sylvia iken benim için daha zor. Bu yüzden hiçbir zaman yazmadım ama bu sene yazmak istiyorum.
Sylvia çoğunluk tarafından ne yazarlığı ne şairliğiyle, sadece intiharı ile tanınıyor. Sanırım onun hakkında en çok içerlediğim nokta bu. Burada özellikle Lady
...
Çıta diye bir şey var ya hani.
Mutluluk veya üzülme çıtası
Böyle bir sorun var bende.
Mutluluk çıtam o kadar yüksek ki çok mutlu olamıyorum çünkü çok mutluluk nasıl biliyorum..
Ve üzüntü çıtam da yüksek..
Acının en dibini gördüm.
Yeterince üzülemiyorum hiçbir şeye...
Hemşeriyê min..
xwedê xêr bike ku tu hatiye vê xerîbiyê,
Deka bêje min te çi tişt bi xwe re anî,
ji wî welatê ku tu jê hatî,
Ma çendek ji axa gundê min li te giran bû,
te bi xwe re ne anî malnemîrat,
Qene silavek ba qene gulek ba qene berhûrek ba qene dilopek ji barana ezmanê welatê min ba,
Tu çi hemşeriye ku tu dest vala hatiye vê derê
Diyar e
Hemşeriyê min..
xwedê xêr bike ku tu hatiye vê xerîbiyê,
Deka bêje min te çi tişt bi xwe re anî,
ji wî welatê ku tu jê hatî,
Ma çendek ji axa gundê min li te giran bû,
te bi xwe re ne anî malnemîrat,
Qene silavek ba qene gulek ba qene berhûrek ba qene dilopek ji barana ezmanê welatê min ba,
Tu çi hemşeriye ku tu dest vala hatiye vê derê
Diyar e