Dünyanın en kötü şeyi böyle bir hayatı yaşamak galiba. Unutup tekrar hatırlamak. Hatırladıklarının yaşadığın zamandan önce ya da sonra olması. Bir türlü ‘’ şimdiki ana” ait olamamak. Daha doğrusu “yaşanan anı” anlamlandıramamak. Ben buna “ bir kefesi boş kalmaya mahkum terazi dengesi” diyorum. Terazi hep dengede ama sadece bir kefesi boş, bomboş hem de. Diğer kefede zaman akıp duruyor. Zaman başka bir ana atladıkça dengeyi gösteren tırnaklar biraz oynuyor, kalkıp iniyor, sonra karşı karşıya duruyorlar.
Bu kar da, bu kış da geçer, elbet yine bahar olur,
"Leyl" inat etse de gider, doğan vakit "nehar" olur
Güneşe kar mı dayanır, ey en güleç güneş yüzlüm?
Sesin buzullara çarpsa buzullar târümar olur.
Tohum fışkırır topraktan, müzikle başlar her yağmur,
Şiirli bütün düşlere çiğdem sesler medar olur.
Tırpanı parlayan sevgi kara günün saçlarını
bir vuruşta kesip atar, gülümseyen didar olur.
Gece bir ishakkuşuyum, gündüzse bir kırlangıcum
Ötmesini, uçmasını bilmeyene gün dar olur.
Yarim çağırsam saçların seyirtip üstüme gelir.
Tutamlasam özüm yanar, tutmasam bana ar olur
Su resimleriyle öğrencilerin
Göğerttik bozkırın sarı defterini
Şu yoncalar yurttaşlık bilgisi
Geçen gün okudum söğütlerin tarihini
Bi çiğdem ver onlar kadar yiğit
Ama Çiğdem'e anlatırım her şeyi. Anlatabildim mi Çiğdem'in hayatımdaki yerini?
Sayfa 103
Gece Çiçeği... (Efelya'ya...)
ah
ben seni
leylaklar açarken sevdimdi
papatyalar gülümserken baharla
ah benim onulmazım, gece çiçeğim
şiir gülüm, yeşil dünyam, sevgilim
EFELYA'dan...
........
Elif, Ferhat'ı daha yakından tanımak için, çocukluğuna dair hatıralarını anlatmasını istedi ondan; sonra sesine bir avuç fesleğen katıp:
“Dur, önce anneni anlat, çok merak ediyorum, yaşıyor değil mi?”
“Yaşıyor değil mi?” cümlesiyle Ferhat birdenbire dağılmıştı.
“Hayır, yaşamıyor; çocukken kaybettim
"'Bu adalet,' dedi ressam sonunda. 'Şimdi fark ettim,' dedi K. 'Bu gözleri kapatan bağ, şu da terazi. Fakat topuklarındaki kanat değil mi ve havada uçuyor, değil mi?' 'Evet,' dedi ressam. 'Bana çizmem söylendi, bu aslında adaleti ve zafer tanrıçasını bir arada simgeliyor.' 'Bu iyi bir bağlantı değil,' dedi K. gülümseyerek. 'Adalet rahat olmalı, yoksa terazi sallanır ve adil bir hüküm verilemez.' 'Benden istenileni yaptım,' dedi ressam. 'Evet, kuşkusuz.'"
Sayfa 138Kitabı okudu
İnsanın kendini bu dünyanın sahibi sanması kadar acizce bir şey olamaz. Biz bu gezegenin sahipleri değil kısa süreliğine konuklarıyız ve misafirliğimizi, ev sahibine hiç zarar vermeden geçirmek zorundayız.
Sayfa 63 - Tuhaf YayınlarıKitabı okudu
- Her şeyi çizebilir misin?
- Kusursuz şeyleri çizmem.
-Neden?
- Yaratıcıya has bir duygu kusursuzluk. İnsanım ben, kusurlarımla varım. Varız.
“Henüz başarısız erkeklerin, başarılı kadınların arkasında bir gölge olmaktan vazgeçemediklerini ama bu sığınmaya karşın bile küstahlıklarını koruduklarını bilmiyordu Çiğdem.
Ve yine bilmediği başka şeyler de vardı. Onlar kendilerini yaralı ve yetersiz hissettiklerinde, karşılarında duranın canını acıtmak için mutlaka bir b planına başvururlardı.”
Aşk bir emanete tutkuyla sahip olmak kadar yüreğini uçsuz bucaksız topraklar gibi açık tutabilmekten de geçerdi.
Sayfa 15
Umut en son kötülüktür, insanın işkencesini uzatır.
Çiğdem mi, annem mi? Bu soruyu bin kere sordum. Bin kere "Çiğdem" dedim. Bin kere daha sorsam, bin kere daha "Çiğdem" derdim.
Sayfa 30Kitabı okudu
Fazla bekletmem seni
Bir tarih ver ve bekle beni
Bekle, fazla bekletmem seni.
Sayfa 69 - Kil yayınlarıKitabı okudu
-Bir kadın her şeyi yapamaz, diye atıldı.
...
-Fakat Çiğdem bir kadının her şeyi yapabileceğini söyledi. Hatta bir vapur kaptanı olabileceğini. Ve eğer isterse kış vakti ayaklarında bir kızakla Ankara'ya kadar gidebileceğini!
Sayfa 22 - Kapra Yayınları, Eylül 2020 -1. BasımKitabı okuyor
