Dostoyevski'nin Anna Karenina incelemesi!
Başlangıçta çok beğendim; başımı kaldıramıyordum; ayrıntılarına kadar bayağı hoşlanmıştım; ancak bütününde ilgim azaldı. Bunu bir yerlerde okumuşum gibi gelmişti bana, evet, hâlâ belleklerde tazeliğini koruyan, Kont Tolstoy'un Çocukluk ve Delikanlılık, Savaş ve Barış adlı yapıtlarında da aynı hava vardı. Konusu farklı olmakla birlikte Rus
Sayfa 701 - 702, 703, 704, 705, 706, 707, 708, 709, 710, 711, 712 Yapı Kredi Yayınları
Arthur Schopenhauer aşkı şöyle tanımlıyor; onu seviyor ve ondan nefret ediyordum. Sevgi ve nefret arası çok ince, kıldan ince bir çizgi. Neresinde duracağını zaman tayin eder insanın. Ve evet, her büyük sevgi genelde nefrete dönüşür.
Bu andan önce tatmış mıydı aşkı kalbim?
İnkâr et gözlerim! Gerçek güzelliği bu geceden önce görmedim.
Sayfa 41 - Romeo
Duyguların Geometrisi
Önce sevdim. Sevdiğimi öğrendim, sevebildiğimi farkettim: Sevdikçe kendimi kainatla topladığımı gördüm.
Affetmeyi öğrendim: Affetmenin, dostlarımı onla çarpmak olduğunu farkettim.
Pişman oldum: Pişman olduğumu itiraf ettim, pişman oldukça, hatalarımı küçük, anlaşılır ve bağışlanabilir parçalara bölebildiğimi gördüm.
Hatırlamayı öğrendim: Hatırladıkça, sevgilerimin kare kökünü bulup, onlardan hüznü çıkardığımı farkettim.
Değer vermesini öğrendim: Değer verdikçe sevgilerin küpünü bulup, onları mutlulukla çarpabildiğimi gördüm.
İltifat etmesini öğrendim: İltifat ettikçe, insanlarla aramdaki en kısa mesafenin bir tebessümün resmettiği eğri bir çizgi olduğunu gördüm.
Özür dilemesini öğrendim: Özür diledikçe nefretin ve öfkenin sonsuza bölündüğünü, böylece dargınlıkların limit sıfıra giderken yok olduğunu farkettim.
Aşık oldum, aşkı tattım: Böylece bir üçgenin iç açılarının toplamının 180 dereceyi aşıp, bütün yamukları kendi içinde barındırabildiğini gördüm.
Hüzünlendim: Hüznü sevdim, hüznün kalbime dokunmasına izin verdim. Böylece bütün mutlulukların ve zevklerin sonunda ayrılık çizgisine teğet geçip geri döndüğünü gördüm.
Ve bir gün öleceğim: Kesinlikle öleceğim ve öldüğüm gün anlayacağım ki, yaşadığım hayat, paydası sonsuzluk olan basit bir kesirden ibaretmiş. Kesrin payında ne olursa olsun, ne kadar çok şey biriktirmiş olursam olayım, hepsi son işlemde sıfıra eşitleniyor. Kesrin üzerine, yani bu dünyaya, sonsuzluk cinsinden bir şeyler koymam gerekiyor. Yoksa elde var sıfır.
Tüm bu işlemlerin sağlamasını yapmak isterseniz, kalbinize bir bakın.
Hayatını sevgilinin yoluna adayarak kazanmak; hayatını yaşayarak sevgiliyi kazanmakla aynı şey değildir. İnceliğin ve duyguların zirvesindeki ruh; sevgiliyi, hayatını ona adayarak kazanır. Maşuk yanına değil yarana gelen demekti. Benim üç yaram var. hayat yarası, ölüm yarası ve aşk yarası. Sen hangisine geleceksin Şems?
Muhabbet ve sevgi dolu
Herkes sanır ki ''Selvi boylum Alyazmalım ''bir aşkın filmi.
Oysa İlyas'a aşıktı Asya,
Cemşit' i sevdi.
Aşk ömürde bir defa olur,
Ama insan iyiyi güzeli hep severdi.
Asya aşıktı İlyas'a ama Cemşit'i sevdi.
Hayat hani o Asya'nın dönüp bakarsam gidemem dediği çizgi.
Sevdi ama Aşk başka, dönüp baksa gidemezdi.
Çünkü Cemşit gibi severse bir adam
Öyle sevilirse Asya gibi bir Kadın
Dönüp bakmazdı ölse bile
Dönüp bakmadı ve gitti
O filmde sevgi aşkı yendi
Sahi neydi sevgi ''sevgi emekti ''
Aşk mı?
Kaybedenler konuşulmaz
Aşk kaybetti..
Ego'yu ve aşkı terkederek, aşk için ve aşk tarafından kurtarılırız. Boşluğu kateden bir ok gibi artık sadece soyut bir çizgi oluruz. Mutlak yersizyurdsuzlaşma.
Kapitalizm ve Şizofreni, G. Deleuze, F. Guattari
İrmina ; okuduğum en güzel çizgi romanlardan .
İrmina; mesleki eğitim için Nazi Almanya’sından Londra’ya giden genç ve hırslı bir kadın . Bir partide Howard ile tanışır . Howard ,Oxford’da eğitim gören ilk siyahi öğrenci.
İki gencin aşık olması uzun sürmez ve birlikte çok keyifli vakit geçirirler fakat İrmina zorunlu nedenlerle Almanya’ya dönmek zorunda kalır .
Yönetimin ihtişam gösterisi ve savaşa yapılan yatırımın aksine Nazi Almanya’sı yurttaşları tam bir sefalet içerisinde yaşamaktadırlar .Sefaletin tam da ortasında düşen İrmina hayallerine ulaşmak için mücadele ederken hayata tutunmanın derdine düşer .
Fakat bu uğurda yapacaklarının sınırı nedir? Aşkı ve hayalleri sınırları aşan genç bir kadın Nazileri destekleyecek kadar değişebilir mi ?
Sinema Felsefesine Giriş 1
Amour'daki çiftlerin ilişkileri romantik aşk kavramına uyan boyutlara sahip görünmez. Romantik aşkın en önemli ölçütlerin den birisi özgürlük, zaten evlilikle sınırlanmıştır, Evlilik, Deleuze. ün "molar çizgi" olarak nitelediği kurumsal bir sözleşmedir Ba kurumun içine girildiğinde zaten åşıklar bir şekilde "ötekine" bag-
Yuma'nın hayatta en son istediği şey asker olmaktı. Genç insanları kahraman olma sevdasıyla hayatlarından vazgeçmeye ikna etmenin fazlasıyla kolay olduğunu düşünürdü her zaman.
Çocukluk aşkı savaşta öldükten sonra, yas tutan Yuma nihayetinde kendini ''şehvet düşkünü'' olarak ifade etmişti.
Izdırap dolu bir galaksinin ortasında sanatçı, acıdan kaçınmaya ve diğerlerinin de aynı şeyi yapmasına yardım etmeye adamıştı.
Evet, her zaman kusursuz değildi.. ama kim öyle ki zaten?
Bu kahrolası savaşın başka bir kurbanı olan kadının şerefine! Hiç değilse yaşadığı gibi ölebilmişti, yani...
yani.. kafası t*sak gibiydi.. hapcı Yuma'm RIP
