Bak delikanlı, hayat sandığımızdan daha karmaşıktır. Her kaos kendi düzenini yaratır. Ve inan bana son diye bi’ şey yoktur. Sadece başlangıç vardır. Her son başka bi’ başlangıcı doğurur. Ben yeni başlangıçlara inanıyorum. Bi’ kızı sevdin diye dünyanın sonu geldiyse bundan sana ne. Unutma, sen kimseye bir şey borçlu değilsin delikanlı. İnsanlık kurtarılmayı hak etmiyo. Herkes kendi başının çaresine bakmalı. O yüzden dünyayı kurtarma işini boktan çizgi roman kahramanlarına bırak ve git aşkını doya doya yaşa. Yapacağın son şey bu olsa bile.
Günaydınlar
Günaydınlar ve Selamlar dostlarım normalde şuana kadar okumazdım fakat ilk defa Türk bir yazarın bir türk destanını çizgi romanlaştırması gerçekten çok hoşuma gitti ve hali hazırda okuduğum kitabı bitirmek yerine bir şans vermek istedim ve takdir edilesi bir emek ile gerçekten muazzam bir çizgi roman hepinize tavsiye ederim
ben mısralarımı kerpiç gecelerinden çekmişim
beş numara lâmba kaderi var mısralarımda benim
yitirmişim yıldız ışığında dost çizgileri
deli çizgi gözlerimi kör etmiş kör etmiş kör etmiş
göçmüş kıtalar üstünde kuşlar dönüyor garipsi
çığlıkçığlığa kuşlar dönüyor evcil ve tedirgin
gökmavisi bir türkü dolanmış yüreciğime
selsele yolculuklar tütüyor gözlerimde
- neyleyim insan demişim
kitap yüzlü insanlar demişim gidemiyorum
kaderim kaderleri demişim allı'nın kızı
sen olmasan ben böyle uysal değildim
böyle uysal ve kırılmış değildi şiirlerim
bir yangınsonu yorgunluğu yakıyor avuçlarımı
yüreğim sızlıyor bu roman iyi bitmeyecek
Hasan Hüseyin Korkmazgil
Ulus Baker'le ilgili şimdilik son yazıdır. Keyifli okumalar...
KES KULAKLARI, GEÇİR SİCİME…
Ulus Baker’in babası Sedat Baker ruh bilimci bir doktordur. Kıbrıs savaşı zamanında çalıştığı hastaneye yaralı askerler tedavi edilmesi için getirilir. O sırada Ulus ise babasının yanında oturup, çocuk haliyle getirilen yaralıları ve tedavi sürecini
Bir yıl önce kadar David Bowie'ye özel yapılmış bir çizgi roman okumuştum. 
Bowie Keşke bu zamanlarda da ülkemizin bestekarlarına, şairlerine ve ozanlarına yapsalar ne güzel olurdu değil mi..?