“Hiçbir an, hiçbir şey eksik değil Mina. Her an, her şey tam. Tam da olması gerektiği gibi. Eksik diyen senin zihnin. Ve aşk kendi tamlığını hissetmeden yaşanamaz. İhtiyaç hissi sevginin bilmediği bir konu.”
Bildiğim birçok şey olduğunu bilerek fakat neyi bildiğimi bilmeyerek bakındım çevreme. Oraya aittim... Ve değildim... Her ikisinden de aynı derecede emindim...
Niye oradaydım ki?
Niye olmayaydım ki?