Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Uyanmış olmalısın.
Saçlarını tararken beni hatırladın, değil mi?
Aynı şeydir yaşayanla ölmüş, uyanıkla uyuyan, gençle ihtiyar.
Bunlar değişince ötekilerdir ve ötekiler değişince de bunlar.
Bunların hayatı onların ölümü, onların hayatı da bunların ölümüdür.
Soğuk ısınır, sıcak soğur, yaş kurur, kuru nemlenir.
Kendinde ikilik olan şeyin "logos" da nasıl uyuştuğunu anlamazlar.
Daire çemberi üzerinde başlangıç ve son, ortaklaşa bir şeydir.
Keçeci mengenesinin doğru ve eğri yolu bir ve aynıdır.
İnen ve çıkan yol, bir ve aynıdır.
İyi ile kötü, bir ve aynı şeydir.
Zaman; oynayan, dama taşı süren bir çocuktur.
Bir çocuğun hakan oyunu!
Olduğu yerde kalan hiçbir şey yoktur.
Aynı ırmaklara girenlerin üzerine hep başka başka sular akar, gelir.
Aynı ırmaklara giriyoruz, hem girmiyoruz.
Hem biziz hem değiliz.
Aynı ırmağa iki kere girilemez.
Herakleitos
Bir çocuğun ölümü, tek gerçek acı. Diğer her acı, bu yegâne ıstırabı ancak andırabilir.
Takılıp Gidesi Varmış Bir Yalanın Peşine...:)))
Sanırım 8 – 9 yaşlarımdayım, karşı komşumuz vardı şen şakrak 3 çocuklu Emel teyze. Sık sık gelir giderdi bize, Kocası Emin amcayı ise arada sırada görürdüm. Gerçi sadece ben değil karısı dahil herkes arada sırada görüyor. Adam sağda solda, rastlayana aşk olsun …
Bir sabah erkenden çocukları ile birlikte geldi Emel teyze. Hırpalanmış yüzü gözü
İyi ki doğdun Aytmatov
Bugün 12 Aralık. Büyük Usta Cengiz Aytmatov'un doğum günü. Ben bu vesileyle Aytmatov'un vefatı üzerine kaleme aldığım yazımı 1000 Kitap okuyucularıyla tekrar paylaşmak istiyorum. Herkese iyi okumalar...
AYTMATOV'A VEDA
"Merhaba Beyaz Gemi, ben geldim!"
Aytmatov'un ölümü üzerine hissettiklerimi anlatmak çok güç.
İyi geceler
Bir çocuğun önce doğmasını bekliyorlar,
Sonra yürümesini, konuşmasını, büyümesini...
Zaman ilerliyor, bu defa para kazanmasını,
Kanunlara saygı göstermesini,
İnsanları sevmesini, aldanmasını, aldatmasını bekliyorlar.
Ve sonra ölümü bekleniyor insanoğlunun.
Ya o? Ya o?
İnsanlardan dostluk bekliyor, sevgilisinden sadakat,
Çocuklarından saygı ve bir parça huzur bekliyor,
Saadet bekliyor yaşamaktan.
Zaman ilerliyor, bir gün o da ölümü bekliyor artık.
Aradıklarının çoğunu bulamamış,
Beklediklerinin çoğu gelmemiş bir insan olarak
Göçüp gidiyor bu dünyadan.
İşte yaşamak maceramız bu.
Yaşarken beklemek, beklerken yaşamak
Ve yaşayıp beklerken ölmek!
Ümit Yaşar Oğuzcan
Tuhaf ve Yarım Bir Adam
Hayatı boyunca içindeki anne özlemini dindirmeye çalışmıştı. Hayatı boyunca da içindeki anne özlemini dindiremeden göçüp gitmişti.
Hala mahalli duyguların yaşandığı küçük ilçemizde yaşayan kendi halinde, sessiz bir adamdı. İyi bir insandı aslında; ama kimse iyi biri olduğunu dahi bilmezdi. Benim dışımda kimseyle konuşmazdı. Ve kimse de onunla
Beşinci Mektup
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.