Festina lente deyişi sürekli etkinlik ifade eder, ki biz böylelikle birçok şey öğrenmek için acele etmeliyiz - yani Festina. Fakat aynı zamanda şümullü olarak öğrenmeliyiz ve bunun için zamana ihtiyaç duyarız - yani lente [yavaş yavaş]. Burada şu soru ile karşılaşırız: Birçok şeyi yüzeysel şekilde bilmek mi, yoksa az şeyi derinlemesine ve şümullü olarak bilmek mi daha iyidir? Az şey bilmek ve fakat onu derinlemesine ve şümullü olarak bilmek, çok şey bilmek, ama onları yüzeysel olarak bilmekten daha iyidir; çünkü yüzeysel bilginin sathiliği eninde sonunda fark edilecektir. Fakat çocuk şu ya da bu bilgi dalına ihtiyaç duymak bakımından henüz hangi durumda olduğunu bilmez; dolayısıyla en iyisi bir şeyi derinlemesine ve bütün şümulüyle bilmesidir, aksi halde yüzeysel olarak elde edilmiş bilgisiyle başkalarını kandırıp şaşırtmaktan başka bir şey yapmayacaktır.
Sayfa 115Kitabı okudu
Çocuklara sadece yaşlarına uygun olan şeyler öğretilmelidir. Çoğu anne baba çocuklarının çok bilmişliklerinden hoşnutluk duyar; fakat genellikle böyle çocuklardan hiçbir şey olmaz. Bir çocuk zeki ve kurnaz olmalıdır, ama sadece bir çocuk olarak. Bir maymun gibi büyüklerinin tavırlarını taklit etmemelidir. Çünkü bir çocuğun kendisini yetişkinlere uygun ahlaki düsturlarla donatması kendi bölgesinin [hududunun] dışına çıkması ve sadece bir taklitçi olması demektir. O sadece bir çocuğun anlayışına sahip olmalıdır ve onu çok erken teşhir etmeye çalışmamalıdır. Çokbilmiş [büyümüş de küçülmüş] bir çocuk hiçbir zaman açık anlayış ve seziş gücüne sahip bir insan olmaz. Zamanın revaç bulmuş itiyatlarını takip etmesi, saçlarını taraması, sivri yakalıklar takması, hatta bir enfiye kutusu taşıması da bir çocuk için o kadar yersizdir. O böylelikle bir çocuk için uygun olmayan yapmacık tavırlar kazanacaktır. Kibar muhitler ve zümreler onun için bir yüktür ve o bir insan kalbinden bütünüyle yoksundur. Bu sebepten ötürü bir çocukta her türlü kendini beğenmişlik işaretlerine karşı erkenden savaşmayı kendimiz için bir vazife addetmeliyiz ya da daha doğru bir hareket tarzıyla ona kibirlenme [boş yere kendiyle övünme] fırsatı vermemeliyiz. Bu onlara ne kadar güzel olduklarını ve şu veya bu elbisenin ne kadar yakıştığını söyleyerek ve bir ödül olarak süslü püslü bir giysi sözü vererek çocukların önünde gevezelik eden insanların sayesinde kolayca yapılır. Güzel ve gösterişli giysiler çocuklar için uygun değildir. Temiz ve basit esvapların kendileri için yeterli olduğunu kabul etmeliler.
Sayfa 108Kitabı okudu
Çocuklar açık yürekli ve bakışlarıyla güneş gibi neşeli olmalıdır. Sadece neşeli bir yürek mutluluğunu iyilikte bulabilir. İnsanları kasvetli ve meyus yapan bir din sahte bir dindir; çünkü biz Tanrıya zoraki değil, neşeli bir yürekle hizmet etmeliyiz. Çocuklar zaman zaman okulun dar sınırlarından kurtarılmalıdır, aksi halde doğal neşelilikleri çok çabuk soluverir. Çocuk serbest bırakıldığında derhal doğal esnekliğine kavuşur. Bu amaca en iyi hizmet edecek olan şey çocukların tam özgürlüğün tadını çıkararak mütemadiyen birbirlerini yenmeye çalıştıkları oyunlardır ve bu oyunlar çok çabuk onların ruhlarını tekrar pırıl pırıl ve neşeli hale getirecektir.
Sayfa 107Kitabı okudu
Sözgelimi bir çocuğun yalan söylediğini varsayalım, çocuk bu durumda hemen cezalandırılmamalı, fakat aşağılama ve küçümsemeyle karşılanmalıdır ve eğer yalan söylerse gelecekte kimsenin kendisine inanmayacağı vs. söylenmelidir. Eğer bir çocuk kötü davranışlarından ötürü cezalandırılır, iyiliğinden ötürü ödüllendirilirse bu durumda o sadece ödül için doğru davranacaktır ve hayata atılıp da iyiliğin her zaman ödüllendirilmediğini, kötülüğün de cezalandırılmadığını gördüğünde sadece hayatta nasıl muvaffak olabileceğini düşünen ve hangisini kendi yararına görürse buna göre doğru ya da yanlış davranan bir insan olacaktır.
Sayfa 101Kitabı okudu
Sevgi ve Nefretin Çocukluktan İtibaren Kişiye Öğretilmesi
İnsanın sevmeyi öğrenmesi gerekir, iyi biri olmayı öğrenmesi gerekir, hem de gençliğinden itibaren... Aynı şekilde layıkıyla nefret edebilmek için nefretin de öğrenilmesi ve beslenmesi gerekir.
Sayfa 9
Çocuğun her zaman yardıma ve bakıma muhtaç bir birey olduğu modern dünyanın en büyük yanılgılarından biri. Kendini geliştirmesi ve sağlıklı bir birey olarak yetişmesi için hayatı olabildiğince kendi kendine deneyimlemesi şart, en azından ilk yıllarını geride bıraktıktan sonra. (...) Annesi çalışan çocuklar verilen eğitimi daha rahat alıyor ve gelişime daha açıklar.
Para kazanmak için bu işlerden biriyle uğraşan çocuk sahibi insanların çoğunun bu hususta üzerine düşen vazifeleri öğrenmeden ve alması gereken eğitimi almadan işe başladığını gördüm.
Sayfa 43 - Tahlil Yayınları
