....
Neden “Sosyalizm” ?
Albert Einstein, Mayıs 1949:
Ekonomik ve sosyal konularda uzman olmayan birisinin sosyalizm üzerine görüşlerini açıklaması önerilebilir mi?
Bunun birkaç nedenle olabileceğine inanıyorum.
Öncelikle soruyu bilimsel bilgi açısında ele alalım.
Astronomi ile iktisat arasında önemli yöntemsel farklılıklar yokmuş gibi
Festina lente deyişi sürekli etkinlik ifade eder, ki biz böylelikle birçok şey öğrenmek için acele etmeliyiz - yani Festina. Fakat aynı zamanda şümullü olarak öğrenmeliyiz ve bunun için zamana ihtiyaç duyarız - yani lente [yavaş yavaş]. Burada şu soru ile karşılaşırız: Birçok şeyi yüzeysel şekilde bilmek mi, yoksa az şeyi derinlemesine ve şümullü olarak bilmek mi daha iyidir? Az şey bilmek ve fakat onu derinlemesine ve şümullü olarak bilmek, çok şey bilmek, ama onları yüzeysel olarak bilmekten daha iyidir; çünkü yüzeysel bilginin sathiliği eninde sonunda fark edilecektir. Fakat çocuk şu ya da bu bilgi dalına ihtiyaç duymak bakımından henüz hangi durumda olduğunu bilmez; dolayısıyla en iyisi bir şeyi derinlemesine ve bütün şümulüyle bilmesidir, aksi halde yüzeysel olarak elde edilmiş bilgisiyle başkalarını kandırıp şaşırtmaktan başka bir şey yapmayacaktır.
Sayfa 115Kitabı okudu
Çocuklara sadece yaşlarına uygun olan şeyler öğretilmelidir. Çoğu anne baba çocuklarının çok bilmişliklerinden hoşnutluk duyar; fakat genellikle böyle çocuklardan hiçbir şey olmaz. Bir çocuk zeki ve kurnaz olmalıdır, ama sadece bir çocuk olarak. Bir maymun gibi büyüklerinin tavırlarını taklit etmemelidir. Çünkü bir çocuğun kendisini yetişkinlere uygun ahlaki düsturlarla donatması kendi bölgesinin [hududunun] dışına çıkması ve sadece bir taklitçi olması demektir. O sadece bir çocuğun anlayışına sahip olmalıdır ve onu çok erken teşhir etmeye çalışmamalıdır. Çokbilmiş [büyümüş de küçülmüş] bir çocuk hiçbir zaman açık anlayış ve seziş gücüne sahip bir insan olmaz. Zamanın revaç bulmuş itiyatlarını takip etmesi, saçlarını taraması, sivri yakalıklar takması, hatta bir enfiye kutusu taşıması da bir çocuk için o kadar yersizdir. O böylelikle bir çocuk için uygun olmayan yapmacık tavırlar kazanacaktır. Kibar muhitler ve zümreler onun için bir yüktür ve o bir insan kalbinden bütünüyle yoksundur. Bu sebepten ötürü bir çocukta her türlü kendini beğenmişlik işaretlerine karşı erkenden savaşmayı kendimiz için bir vazife addetmeliyiz ya da daha doğru bir hareket tarzıyla ona kibirlenme [boş yere kendiyle övünme] fırsatı vermemeliyiz. Bu onlara ne kadar güzel olduklarını ve şu veya bu elbisenin ne kadar yakıştığını söyleyerek ve bir ödül olarak süslü püslü bir giysi sözü vererek çocukların önünde gevezelik eden insanların sayesinde kolayca yapılır. Güzel ve gösterişli giysiler çocuklar için uygun değildir. Temiz ve basit esvapların kendileri için yeterli olduğunu kabul etmeliler.
Sayfa 108Kitabı okudu
Çocuklar açık yürekli ve bakışlarıyla güneş gibi neşeli olmalıdır. Sadece neşeli bir yürek mutluluğunu iyilikte bulabilir. İnsanları kasvetli ve meyus yapan bir din sahte bir dindir; çünkü biz Tanrıya zoraki değil, neşeli bir yürekle hizmet etmeliyiz. Çocuklar zaman zaman okulun dar sınırlarından kurtarılmalıdır, aksi halde doğal neşelilikleri çok çabuk soluverir. Çocuk serbest bırakıldığında derhal doğal esnekliğine kavuşur. Bu amaca en iyi hizmet edecek olan şey çocukların tam özgürlüğün tadını çıkararak mütemadiyen birbirlerini yenmeye çalıştıkları oyunlardır ve bu oyunlar çok çabuk onların ruhlarını tekrar pırıl pırıl ve neşeli hale getirecektir.
Sayfa 107Kitabı okudu