Eleştirinin kişiye değil davranışın kendisine yönlendirilmesi gerektiğini öğrendim ilk kitaptı. Akıcı bir üslupla çocukta özgüveni inşa eden unsurların ve daha bir çok yapıcı ve yıkıcı psikolojik yaklaşımın ele alındığı, kuramsal bilgilerin tatlı bi havada sunulduğu başarılı bir eser.
*Doğal merakını kaybetmiştir. *Başarısızlıktan ve hata yapmaktan korkar.
*Kaçınma stratejileri kullanır.(duygusal yalıtım, düşük motivasyon, çalışmalara hiç katılmama, derslere devamsızlık, hayallere dalma)
*Telafi stratejileri kullanır.(mükemmeliyetçilik,akademik çalışma üzerine aşırı yoğunlaşma, uzun saatler çalışma veya hiç çalışmadan palavra atma)
*Eleştiriye aşırı duyarlıdır.
*"Öğretmeni memnun etmeye çalışmak" veya "isyankarlık"
* Utangaçlık, duygusal olarak içeriye kapanma ve kopma, gürültücü, yıkıcı, zorba olma
*Mücadeleden kaçınır.
*Rekabete düşkünlük veya "umurumda bile değil" tavrı sergiler.
Çocuğun yaşamında önemli bir yeri olan yetişkinin her hareketi, yüz ifadesi, jestleri, mimikleri ve konuşma biçimi çocuğa, çocuğun önemi, değeri ve yetenekleri hakkında bir mesaj iletir.
-Kardeşler veya başka çocuklarda ilişkide görülen işaretler:
* kabadayılık* alay etmek* utanmazlık *komik olmaya çalışmak* kardeşleri veya akranlarıyla sık sık ağız dalaşı yapmak veya dövüşmek
-Kişisel işaretler:
* yaşından küçük davranmak* hiperaktif davranmak *itici davranmak* çevreye zarar vermek* aşırı heyecanlı olmak *aşırı dalgınlık *duvarlara terbiyesiz yazılar yazmak* sık sık küçük suçlar işlemek *yalan söylemek *hırsızlık *okul ödevlerinden nefret etmek *söyleneni dinlememek.
*Doğal merakını korumaktadır.
*öğrenmeye isteklidir.
*mücadele etmeyi sever.
*gerektiği anda dikkatini yoğunlaştırabilir. *başarısızlığını ve hatalarını ders almak için fırsat olarak kabul eder.
*eleştiriye karşı hoşgörüdür.
*başkalarıyla değil kendisiyle yarışır.
*güçlü ve zayıf yönlerinin farkındadır.
Çocuğun özgüveni anne babasının birbiriyle olan ilişkisinden etkilenir. Annesi ile babası arasındaki düşmanca çatışmaları veya suskunluklara sürekli olarak tanık olan çocuk, kronik bir özgüvensizlik duygusu hisseder. Çocuk anne babaya öylesine bağımlıdır ki anne baba arasındaki ilişkiyi tehdit eden herhangi bir şey onun ihtiyaçlarını karşılanacağı konusunda kuşkuya düşürür ve güvenini altüst eder.
Küçük çocuklarda sorun genel olarak fiziksel sıkıntılar şeklinde ortaya çıkar; *yatağı ıslatma *altını kirletme
*kekeleme *parmak emme
*fiziksel uzaklaşma *tırnak yeme *yapışkanlık *sık sık ortaya çıkan enfeksiyonlar * karın ağrıları *kusma *ruhsal duyarsızlık * astım* hiperaktive *başka psikomatik şikayetler gibi..
Sessiz ve utangaç çocuklar evde kendilerine verilen görevler ve diğer sorumluluklar yüzünden anne baba ile hiçbir şekilde çatışmazlar. Çoğu zaman uyumsuz kabul edilmedikleri için bu çocuklara yaşadıkları huzursuzluktan kurtulmaları için yardım da edilmez. Ne yazık ki aslında bunlar dışlandıklarına ve sevilmediklerine dair duygularını gürültücü bir şekilde dışa vuran çocuklardan çok daha fazla tehlike altında olan çocuklardır.
Sınıfa gürültü ile girer *öteki çocuklar iter kakar *ders için gereken malzemeleri getirmemiştir *öteki çocuklara bağırır *komiklik yapmaya çalışır *derste arkasını döner *ders sırasında konuşur *iskemlesinde sallanır *sınıfta dolaşır *konuşur, fısıldar* sorumlulukları ile ilgili talepleri duymamazlıktan gelir *etrafa kağıttan füzeler atar *öteki çocuklara kabadayılık eder *sınıftan telaşla çıkar *yüksek sesle bağırır *göz göze gelmekten kaçınır *konuyla ilgili olmayan laflar eder *sınıftan kaçar *okul koridorlarında bağırır.
Öğretmenlik bugünlerde çok daha stresli bir meslek haline geldi. Birçok öğretmen çocukların yalnızca öğrenme problemleri ile değil davranışsal, duygusal ve sosyal sorunlarıyla da baş etme zorlukları yaşıyor. Öğretmenlerin çoğu sınıfta sorun yaratan çocuğun problemli bir aile ortamından geldiğinin ve özgüven sıkıntıları yaşadığının farkında. Öğretmenler çocuklarda görülen sorunların kaynaklarının gittikçe daha çok bilincine varıyor ve sorunlu çocuklara verdikleri tepkiler artık daha yapıcı ve sevecen. Ancak bu öğretmenlerle çocukların en fazla anne babanın yardımına ihtiyaçları var.
*Bağırma (benden nefret ediyorsun değil mi)
*suçlama (beni mutsuz ediyorsun) *vurma
*eleştirme (Bu ne biçim akşam yemeği) *alay etme (hiçbir şeyden haberin yok)
* hor görme (zaten daha iyi bir şey yapmanı beklemiyordum)
* iğneleme (dağ fare doğurmuş )
Bu mesajların tümü mesajı ileten kişinin gizli ihtiyaçlarını eşinin üzerine yükleme ve bunların karşılanmasından eşini sorumlu tutma girişimidir. Bu mesajları alan kişi satır aralarını okuyamayacağı için ya kendisine yöneltilen küçük düşürücü mesajlara karşı savunmaya girişir ya da kırıcı davranışından duygusal ve fiziksel olarak uzaklaşır.