Şu anda bedeni kadar ruhu da derinden
yaralanan küçük bir çocuk, başını yerden kaldıramadan ve psikoloğunun gözünün içine bakamadan, tedirginlikle soruyor:
“Bu olanlar benim suçum mu?”
Onun alacağı cevap belli; cevabın onu iyileştirip iyileştirmeyeceğiyse şaibeli.
Biz artık kendi sorularımız ve cevaplarımızla yüzleşmeliyiz.
Ülkedeki bir çocuk istismarı davasında bile kendi iktidarının sağlamlığının peşine düşen ve bakanından yandaş gazetecisine kadar suçu ve suçluyu görmezden gelmeyi önerenlerle kuşatılan bir iktidarı, hatalı tercihlerimiz ve sağduyu yoksunu güvenimizle iktidara biz getirdik.
Ve aklımızı başımıza toplayıp hâlâ oradan indiremedik.
Bu yüzden o soruyu asıl biz kendimize sormalıyız.
Çünkü tüm bu olanlar baştan sona bizim suçumuz.
MİNE SÖĞÜT...