4. Bölüm, Sevginin Uygulanması
Bir kişiye inanmanın diğer anlamı da, kişinin bir şey yapabileceğine inanmaktr. İnancın en temel varoluş türü annenin yeni doğmuş bebeğine duyduğu inançtır. O yaşayacak, büyüyecek ve konuşacaktır. Ancak çocuğun bu anlamdaki gelişimi o denli düzenlidir ki bu gelişmeyi beklemede inanca gerek yokmuş gibi görünür. Fakat bu, çocuğun sevme, mutlu olma,
Sayfa 142
“Şimendiferle Lübnan sınırlarına girdiğimiz zaman, yeşil koruların ve zengin villâların mes'ut görünüşü altında, Suriye açlığını gördük. Atılmış portakal kabukları üstüne üşüşen şiş karınlı çocuklar, ekmek artığı kemiren iskelet kadınlar, ilk defa burada bize cephe gerisinin ıstırabını haber verdi: Bir tarafı alabildiğine boş deniz, bir tarafı alabildiğine boş çöl, ikisinin arasında dar ve uzun bir dehliz ve bu dehlizin üst ucunda bir ordu var ki Haleb'i, Hama'yı, Humus'u, Gerek ve Havran'ı yiyor. Buğday yetiştirmeyen Lübnan ve Beyrut aç, Kudüs yarı aç..”
Yanan Ormanlarda Elli Gün
Köylerden gelmiş hastalar,çocuklar,
yaşlılar…Bir çocuğu anası suya sok.
muş yıkıyordu.Çocuğun boğazında bir yufka ekmek asılıydı.Yanımdaki
arkadaşa sordum.”Yıkıyor,yıkıyor,ama
bu boğazındaki ekmek ne oluyor?”
“Çocuk sıtmalı.Boğazındaki ekmek.
eriyinceye kadar anası üstüne böyle su döker.Ekmek eridi döküldü müydü
çocuğu sudan çıkarır.Böylece çocu
ğun sıtmasının geçeceğine inanır.”
Sayfa 181 - YkyKitabı okudu
Bir bilge der ki: (Monaigne)
"Ben öğrencimin, vaktini top oynamakla geçirmesine razıyım; hiç olmazsa gürbüzleşir. Biliyorum, çocuğu bir şeyle uğraştırmak gereklidir, ve boş oturmak çocuklar için en büyük tehlikedir. Öyleyse ne öğrensinler diyeceksiniz; bu da sorulur mu? Adam olunca ne yapacaklarsa onu öğrensinler; unutacakları şeyi değil."
Sayfa 27Kitabı okudu
yaraları sağaltan türkülerin bağrından bir infial uyanıyor
bu mısralar o infialin suç ortağı olmalı
diyorum ki ölüsü çirkinleşmiyor çocukların
hepsinin kanından bir pay âdem’in ilk oğluna
ikinci oğluna güzelliğinden.
benim sabah-ı şerifle boyanan duvarlarım vardır
annemin gece uyanıp dili damağında Allah deyişi
çift tesbihle saldırışı kâfir
“Ah nerede o günler, gerçekten öldüğüm zaman ,şöyle aklı başında biri çıkıp beni denize filan atıverse , ne iyi olurdu . Ne yaparlarsa yapsınlar da beni lanet bir mezara tıkmasınlar . Pazar günleri millet gelip karnınızın üstüne bir sürü çiçek filan koyacak , daha bir sürü zırvalık . Öldükten sonra çiçeği kim ne yapsın …”
-Jerome_David_Salinger608.jpg){kind=small}
gelecekte bugün Harry Potter Günü olarak anılırsa hiç şaşmam-Harry üstüne kitaplar yazılıcak-dünyamızdaki bütün çocuklar onun adını öğrenicek
Sayfa 19Kitabı okuyor
Yukarda tarlada bir gürültüdür koptu, hemen yarın üstüne
fırladılar. Çocuklar kocaman bir kartalı yakalamışlar, boğazına
bir ip bağlamışlar, kocaman kartalı çamur içinde oradan
oraya sürükleyip duruyorlardı bağrışarak. Kartalın kanatları
aşağıya iyice sarkmış, yerdeydi. Gagası kenetlenmiş
açılmıyordu. Başı bir çocuk başı büyüklüğündeydi. Büyük
gözleri dumanlıydı, kaymıştı. Ölmek üzere olan bir cerenin
kederli kara, yumuşak gözlerine benziyordu. Yaşlı kartal ağlar
gibiydi. Çocuklar gagasından, kanatlarından, kuyruğundan
çekiştiriyorlar, üstüne biniyorlardı. Koca kartal bunların
hiçbirisine aldırmıyor, vakur, çamur içinde, sanki bütün bu
yapılanlar kendisine değilmişçesine durgun oralı bile olmadan ya uçmayı, ya da ölümü fütursuz bekliyordu.
Tarihe merak sarmamda, babaannemin annesinden sonra, beni dizine yatırıp başımı okşarken, "oğul oğulu" diyen babaanneminde etkisi oldu. Ve onun, kocaları savaşlardan dönememiş kız kardeşleri "Kamile Tetem" ile "Veliye Tetem"in de... Onlardan dinlediklerimde Yemen, Çanakkale, Kanal, Boğaz, Sarıkamış'ın adı geçerdi. Babamın babasının, babaannemin ilk kocasının savaş yüzü bile göremeden Anadolukavağı'ndaki askeri birliğin ihtiyacını karşılamak için odun kömürü yaparken zehirlenerek öldüğünü duyduğumda çok üzülmüştüm. Kör dedemin çok sevdiği kaz sürülerini karşı yamaçtan ateş açarak teker teker öldüren Rum çetelerini de babaannem anlatmıştı. Babaannem anlattıklarını dinlerken benden tek bir şey isterdi. Sedire uzanıp dizlerine yattığımda ayaklarımı dolaba doğru uzatmamamı. O tarafta -memur evleri mezarlığın üstüne yapıldığı için-Rum ölülerinin mezarlarının olduğunu söylerdi.
Sayfa 280
