Mən də bunu düşünürdüm
Ama gerçek yaşamımda, öz ço cuklarıma böyle yapabildiğimi sanmayınız. Ben de, öz çocuklarıma, bütün öbür büyümüşler gibi davranıyorum. Çünkü, sanki aradan binlerce yıl geçmiş gibi, ben de çocukluğumu unutmuşum. Bu nun yanlış olduğunu bilsek bile, başka türlü dav ranmak elimizde değil.
Geçmişe özlem mi duyulur bu durumda?
Her tramvay kompartmanı vişne kırmızısı bir perde ile ikiye ayrılmış; ön bölümde kadınlar, arka bölümde erkekler oturuyor. Biletçi perdeyi açıp o yandan bu yana geçiyor. Bir karı koca tramvaya binecek olsalar, aynı tramvayda kadın ayrı, erkek ayrı yerde oturacak. Kadınların kimisi durakları bilmez ya da yüzlerindeki kalın peçenin altından hangi durakta ineceklerini kestiremezler. Arka bölmede oturan kocaları iner, kadınlar inemez. Hadi, vatmanla kavga... Eşlerini kıskanıp kavga eden kocalar bile çıkar.
Ne zor çocuklarıma bunları anlatabilmek, ikiyüz yıl öncesini söylüyor gibiyim, oysa daha kırk yıl öncesi...
Sayfa 86Kitabı okuyor
Dünyayı verelim çocuklara hiç değilse bir günlüğüne
allı pullu bir balon gibi verelim oynasınlar
oynasınlar türküler söyleyerek yıldızların arasında
dünyayı çocuklara verelim
kocaman bir elma gibi verelim sıcacık bir ekmek somunu gibi
hiç değilse bir günlüğüne doysunlar
dünyayı çocuklara verelim
bir günlük de olsa öğrensin dünya arkadaşlığı
çocuklar dünyayı alacak elimizden
ölümsüz ağaçlar dikecekler
Aziz Nesin – Çocuklarıma
Dindar bir adamdı Aziz Nesin'in babası. Hatta oğlunu hafız yapacak kadar dindar. Ama hayatta her şey bizim elimizde değildir.
Ateist olmuştur Nesin ve bu şiir her şeye rağmen onun babasına duyduğu sevgiyi anlatır.
BABAM
Dünyaların en iyi babası benim babamdır.
Düşmandır düşüncelerimiz,
Dosttur ellerimiz.
Dünyada tek elini