Her bağlılıkta iki yan vardır: Biri sever, öbürü kendisinin sevilmesine izin verir; biri öper, biri yanağını uzatır.
"Birbirimize böylesine bağlanmamızın, sizi, sizden çok önce tanıdığım, sizinle olduğumdan daha fazla birlikte olduğum insanlardan daha çok sevmemin nedeni nedir, biliyor musunuz? Şu anda buldum bu soruların cevabını. Pek az kimsede görülen şaşırtıcı bir özelliğiniz var sizin: Her şeyi apaçık söylüyorsunuz."
Hani insanın kafasında düşünceler gitgide hızlanarak birbirini izler, insan kendini iyice konuya kaptırır ve giderek öyle bir noktaya ulaşır ki, artık ötesi belirsiz ve bulanıktır; düşüncelerinizi dile getirmenin imkânsız olduğunu anlarsınız ve düşündüğünüz şeyi söylediğinizi sanırken, bambaşka bir şey söylediğinizi görürsünüz. İnsanın tartışmalarda coşkuyla, birbiri ardınca düşünce üretip dururken, birdenbire, artık bundan öte bir şey açıklayamayacağını, daha ileri gidemeyeceğini anlama sınırına ulaştığı böylesi tıkanma anlarını çok severdim.
Ama işte insanların birbirlerini çok iyi tanımaları da, çok az tanımaları denli yakınlaşmaya engel oluyor.
Duygu dünyamızda olup bitenlerin gerçeğe benzemezliği, aslında gerçekliğin en şaşmaz belirtisidir.
Varoluş sancıları herkeste varolmuş
XIX İLKGENÇLİK
İlkgençlik yıllarımda sürekli düşünmekten, hayal etmekten hoşlandığım şeylerin neler olduğunu söylesem, sanırım kimse inanmaz bana. Çünkü bunlar ne yaşıma ne de toplumsal durumuma uygun şeylerdi. Ama kanımca insanın toplumsal konumuyla ahlaki konumu arasındaki birbirini tutmazlık, gerçekliğin en şaşmaz belirtisidir.
Kendi içime
Sayfa 225Kitabı okuyor
"Saygılarımı sunarım, Agafya Mihaylovna!"
Gaşa ona öfkeyle baktı:
"Ne işiniz var sizin burada? Her şey tamam, bir senin saygıların eksikti!"
Bazen de Tanrı aklıma geliyor ve ona küstahça, ne hakla bana böyle bir ceza verdiğini soruyorum. "Sabah dualarımı da, akşam dualarımı da bir kez olsun aksatmadığıma göre, bu cezayı niçin çekiyorum?"
Ama Volodya'nın özellikle kavgalarımızda ortaya çıkan soylu içtenliğini kıskandığım kadar hiçbir şeyi kıskanmazdım.
