Her kelimeyi okurken daha zor yutkunduğumu farkettim. Bazen şükür , bazen insanlıktan utanç , bazen çocukluğum , mutluluk, hüzün derken tüm duyguları birden yaşadım.
“Afganistan çocuk çok ama çocukluk yok” sanırım daha güzel anlatılamazdı. 12 yaşındaki bir çocuktan insanlık dersi anlatımı…