Gökhan Özcan'nın pazartesi perşembe köşe yazılarını bu gönderinin altında paylaşmayı düşünüyorum inşallah, bugünden başlayalım.
Nefs sözünü sinsice söyler!
Hayata, başka insanlara karşı bir şeyler söylerken, freni boşa almak adetimiz oldu. Buna karşılık, kendimize bakışımızda ayağımız hep fren pedalında. Kendimize kıyamıyoruz hiç,
Okur Puanlarının Silinmesi ve Bundan Yola Çıkarak Yaptığım Bir Öneri
Sayın 
1000Kitap 
1000Kitap Destek size bir önerim var. Birkaç gün önce burada bir puan silme olayı yaşandı. Üyeler puanlarının bir kısmının silindiğini gördüğünde şakayla karışık da olsa bir yaygara koparttılar. Peki, bu puanların 500’e ulaşıp siteye verilen reklamların okura görünmesini engellemesi
Başlık da Tam Bizlik.
Adını son zamanlarda sıklıkla duyduğum bu kitabı, benim için çok değerli birinin hediye etmesi üzerine okudum. Hediye kitapların değeri bir başka oluyor, bilirsiniz. Başlarken bir teşekkür etmesem olmaz. 
Ayşenur
Kitabımız oldukça ince, tek seferde okunabilen bir eser. Fakat içeriği o kadar dolu ki, hayatın acı gerçeklerini bir çırpıda
Nefs sözünü sinsice söyler!
Hayata, başka insanlara karşı bir şeyler söylerken, freni boşa almak adetimiz oldu. Buna karşılık, kendimize bakışımızda ayağımız hep fren pedalında. Kendimize kıyamıyoruz hiç, başkalarının arasına yalın kılıç dalıyoruz oysa. Başkalarının neyi hak ettiğiyle ilgili vehimlere o kadar kaptırıyoruz ki kendimizi, bize
Sayfa 80Kitabı okudu
Kötülük
Dostum ile halleşirken, benim için şöyle söyledi ;
-"Sen kötüye öyle alışmışsın ki, kötünün iyisini tercih ediyorsun..."
Vaziyet tam da böyle. Ne eksik ne fazla
Çoğumuz öyle değil miyiz aslında?
Halbuki İnsan ve Hayat dergisinde de yazdığı gibi:
Kötülük yapan, kötülüğe uğrayandan daha şanssızdır!!!
Hepimiz bu dünyanın yolcusu değil miyiz aslında?
Bir Amerikalı Amerika'ya, pek çoğumuz başka yerlerden gelmişken üstelik, daha mı fazla aittir? Başkalarının topraklarında bir ülke kurmanın vahşetini nasıl açıklamalı? Nasıl bir Amerikalı böyle bir mirasın üzerinde aidiyetini sorunsuz sürdürebilir? Fakat öte yandan dünya üzerindeki her ülke, kendini bulunduğu toprakların gerçek sahipleriyle çatışarak var etmemiş mi? İnsanlık tarihi göç ve fetih hikayeleriyle dolu. Hepimiz sürgünüz ancak bazılarımız diğerlerinden daha fazla farkında.
Sayfa 328Kitabı okudu
Dostoyevski, beyaz geceler kitabında " petersburg benim arkadaşımdır " diyor. Yalnızlıktan şehirle arkadaş olmak aslında Çoğumuz böyle değil miyiz?