Edip Cansever ile "Gelmiş Bulundum".
Harika bir şiir kitabı ile geldim. Bitirilip bırakılabilecek bir kitap değil. Dönüp dönüp tekrar bakasım geliyor.
Edip Cansever' den kısaca bahsedelim önce. İkinci Yeni içinde en çok ve en uzun süre şiir yazan sanatçıdır. Çok değişik şiirler kaleme alıp, her şeyi denemesine rağmen bütün şiirlerinde ortak bir başarı yakalayamamış, bu nedenle “çok arayıp az bulan şair” olarak nitelendirilmiştir. Cansever, hüznün, isyanın, yalnızlığın şairi, dolayısıyla şiirleri derin bir anlam ve olgular içerir. Yabancılaşma, yalnızlık, toplumun bakış açısı, ötekileştirme kavramlarını işler. Sıradan bir gözle okunduğunda 'güzel şiir' denilip geçilir, çünkü dil ve anlatım sadedir, imgeler gereği kadardır. Ne az ne fazla... Ama derinlere inildiğinde olayın tam da öyle olmadığı anlaşılıyor. Bağlı olduğu topluluğun etkisinden de kaynaklı olsa gerek çok yoğun ve derin bir anlam barındırıyor.
.....
"Doğanın bana verdiği bu ödülden
Çıldırıp yitmemek için
İki insan gibi kaldım
Birbiriyle konuşan iki insan"
.....
"İnsan yaşadığı yere benzer
O yerin suyuna, o yerin toprağına benzer."
Çok Arayıp Az Bulan Şair
Çok şiir anacım, çok. Şiir okumayı çok severim ama yoğun, öyküleme ve uzun olunca nefes alamaz oluyorum. Kesinlikle devam edeceğim ama şuan değil. Bir anda okunacak değil...
—Nedir mutluluk
Çam ağacındaki yürek gibi
Köpüklü sakız kokusu gibi
Dallardan yapraklardaki kılcal damarlara giden
Ve damarlardan koskoca bir ormanı öpen
İnsandan insanlığa doğru
Olsun ki usul usul
Mutluluk, bizden.
