Yıllardır ara ara kulaklarımda bir Ezidi kızın feryadı çınlar. “Ahirette hepinizden şikayetçi olacağım ey müslümanlar nerdesiniz kardeşlerinize tecavüz ediliyor Allah aşkına yardım edin” diye sokakta feryat figan yardım dilenen genç bir kız. Her izlediğimde gözyaşlarına boğan o videoya yıllardır bakamadım yüreğim dayanmadı ve şimdi kitap aynı sahneyi gözümün önüne serdi. O kadar çok zulüm var ki şu dünyada, mutluyum dediğim, canım sıkılıyor dediğim saçma dertlerime üzüldüğüm günlerime her zamanki gibi oturup vicdan azabı çekiyorum. İnsandan daha vahşi bir yaratık yok. Her hikaye, bu dünyada cehennemi yaşayan her insan, insan gibi yaşamasına hep birlikte izin vermediğimiz her insan kıyamet özlemimi, adalet hasretimi biraz daha artırıyor…Dünyanın altından kalkamayacağı yükün Ezidilerin hikayesinin ne yazık ki yalnızca ufak bir parçası…
