Eğitim öğretim yılı herkese hayırlı uğurlu olsun
OKULLAR AÇILIYOR......
Hayatım boyunca sadece kendi çocuklarımla değil, okuldaki öğrencilerimle de ilgili birisiydim ve oldum olası öğrencilerimi çok sevdim. Zira biliyordum ki başarılı bir öğretmenlik için yoğun bir gayret, sınırsız fedakârlık ama bunların da ötesinde aşk gerekir.
Eğer öğrencilerinize ve mesleğinize âşık değilseniz, emin olun ki anasının avutamadığı, babasının büyütemediği yüzlerce çocuğu, günde ortalama altı saatten sekiz ay boyunca çekemezsiniz.
Zaten öğretmenin çalışma saatlerini masa başı memurlarla kıyaslayanların hep göz ardı ede geldikleri nokta da burası olmalıydı. Siz, evine iş götüren kaç meslek gurubu tanıyorsunuz? Siz hiç dersini anlatırken kendisine çay-kahve servisi yapılan, ya da bir taraftan işini yaparken bir taraftan bilgisayarda oyun oynayan, ya da öğrencilerine “yoğunum bugün git yarın gel” diyen bir öğretmen gördünüz mü?
İddia ile söylüyorum ki, iki insan arasındaki bu girift ilişki örneğini öğretmenlik dışında hiçbir meslekte görme şansınız yoktur. Belki de öğretmenliği zor olmanın da ötesinde kutsal kılan şey de bu durum olmalıdır.
Hz. Muhammed kendisini bir “öğretmen” olarak nitelendirir. Esasında Allah’ın sıfatlarından birisi de “Rab”dir ki “eğitici” anlamına gelir. Tabirimi hoş görün ama bu anlamda öğretmenler; yeryüzünde Tanrı’yla eş güdümlü çalışmak gibi mistik bir sanatın da icracılarıdır!
-a.doğantemur-
Râyiha: Koku. Daha ziyade hoş koku manasında kullanılır. Arapça “ruh” kelimesinden türetilmiştir. Bu sebeple güzel koku olmanın ötesinde güzel nefestir; soluktur.
Tumturak: Gösteriş, İhtişam.
Nâmütenâhi: Sonsuz. Nihayeti olmayan.
Tahammülfersâ: Dayanılmaz. Çekilmez.
Fevkalbeşer: Üstün nitelikli insan.
Mülhem: Gönlüne doğmuş. İlham
Sakarya Türküsü
İnsan bu, su misali, kıvrım kıvrım akar ya;
Bir yanda akan benim, öbür yanda Sakarya.
Su iner yokuşlardan, hep basamak basamak;
Benimse alın yazım, yokuşlarda susamak.
Her şey akar, su, tarih, yıldız, insan ve fikir;
Oluklar çift; birinden nur akar; birinden kir.
Akışta demetlenmiş, büyük, küçük, kâinat;
Şu çıkan buluta
-SAKARYA-
İnsan bu, su misali, kıvrım kıvrım akar ya;
Bir yanda akan benim, öbür yanda Sakarya.
Su iner yokuşlardan, hep basamak basamak;
Benimse alın yazım, yokuşlarda susamak.
Her şey akar, su, tarih, yıldız, insan ve fikir;
Oluklar çift; birinden nur akar; birinden kir.
Akışta demetlenmiş, büyük, küçük, kâinat;
Şu çıkan buluta bak, bu inen suya
Sakarya Türküsü
İnsan bu su misali kıvrım kıvrım akar ya
Bir yanda akan benim öbür yanda Sakarya
Su iner yokuşlardan hep basamak basamak
Benimse alın yazım yokuşlarda susamak
Her şey akar su tarih yıldız insan ve fikir
Oluklar çift birinden nur akar birinden kir
Akışta demetlenmiş büyük küçük kâinat
Şu çıkan buluta bak bu inen suya inat
Fakat
Öğretmen
BİR ÖĞRETMENİN HATIRALARINDAN....
Meslek hayatım boyunca sadece kendi çocuklarımla değil, okuldaki öğrencilerimle de ilgili birisiydim ve oldum olası öğrencilerimi çok severdim. Zira biliyordum ki başarılı bir öğretmenlik için yoğun bir gayret, sınırsız fedakârlık ama bunların da ötesinde "aşk" gerekiyordu.
Eğer öğrencilerinize ve mesleğinize âşık değilseniz, emin olun ki anasının avutamadığı, babasının büyütemediği yüzlerce çocuğu, günde ortalama altı-yedi saatten sekiz ay boyunca çekemezsiniz. Zaten öğretmenin çalışma saatlerini masa başı memurlarla kıyaslayanların hep göz ardı ede geldikleri nokta da burası olmalıydı.
Siz, evine iş götüren kaç meslek gurubu tanıyorsunuz? Siz hiç dersini anlatırken kendisine çay-kahve servisi yapılan, ya da bir taraftan işini yaparken bir taraftan bilgisayarda oyun oynayan, ya da öğrencilerine “yoğunum bugün git yarın gel” diyen bir öğretmen gördünüz mü?
İddia ile söylüyorum ki, iki insan arasındaki bu girift ilişki örneğini öğretmenlik dışında hiçbir meslekte görme şansınız yoktur. Belki de öğretmenliği zor olmanın da ötesinde kutsal kılan şey de bu durum olmalıdır...