“Kendimle başkalarıyla anlaştığımdan çok daha iyi anlaşıyorum.”
Ne güzel cümle…
Okudum bitti!
Hayata, anlara ve insanlara dair güzel cümleler…
“Onu düşünmek seni incitmiyor artık… şimdi tam anlamıyla bitti, kalbin tükendi. Karşılığını alamadığın sevgiyi vermeye çalışmaktan. Onu sevmeye çalışırken çok iyiydin sen, dilerim birazını anlatabilmişsindir. Anlatamadıysan da üzülme. Herkes bir adım atmazsa buluşulacak bir orta yol olmazdı zaten. Kendini üzmeden hemen önce şunu düşün: Gözlerine bakıp anladın mı ne istiyor? Kokusunu bilip asla unutmayacağını anladın mı? Peki sence sen güzel sevdin mi onu? Onu böyle severken mutlu olsun diye gitmesini istedin mi? Yalnızca senin önüne çıkarıp koyduğun şapka üzsün ya da sevindirsin seni. Onun ya da başkalarının söyledikleri değil.”
~ ben’den ~ 22.04.204 ~ 01:56 ~
Aliya İzzetbegoviç'in Türklere Yazdığı Mektup
"Merhaba efendim, ben Aliya. Aliya İzzetbegoviç. Bosna-Hersek'in cumhurbaşkanıyım. Sizi Devlet-i Aliyye'nin en güzel şehirlerinden birinden, Bosna Sarayı'ndan, sizin daha sık kullandığınız haliyle Saraybosna'dan selamlıyorum. Bu kısacık sohbetimizde, parçası olduğumuz Avrupa'dan, Avrupa'nın ve Batı'nın
Ve 1 yıl daha geçti ömürümden.Çok güzeldin 17 yaşım çok zordun ama o zorluklar hep çok güzel bitti biliyorum artık büyüdüm ve beni bekleyen yeni bir hayatım var artık 18 oldum bir tarafım buruk evet ama umutlar tükenirse yaşam artık çekilmez olur biliyorum ben hep umut etmeye devam edicem çünkü yaşanacak çok güzel günlerim var.Güzel gel 18 yaşım bana güzellikler getir...
Gerçekler, sevgilim
Bu sabah erken kalktım. Yüzüme üç kez gerçekler çarptım. Kanadı yüzüm, gözüme gerçek kaçtı. Gözümün sulandığını görenler ağladığımı sandı, oysa gerçek gözümü yakmıştı.
Bu yüze gerçek çarpma ve göze gerçek kaçırma beni zinde yaptı. Dışarı çıktım, yolum uzundu. Nicedir yürümeyişlerimle biriken adımlarımı da yanıma aldım. Yorgunluğumu, kendini
Özgürlük
İki cümlede biter her şey.. Gökyüzü gibi masmavi yüreğim. Anılara, korkaklara, kadere inat..
Bir gün önce çok güzel bir hayat dersi almışken, bugün güneşler doğuyor bahçemde. Bitti..
Kaldı son bir adım ve sonrası gerçek dostlarla, minik kalplerle ve gerçek sevgilerle mutlu bir hayat olsun..
(İkinci Kendimle Konuşmalarım- 15.04.2024)
Kendine İyi Bak
Favori şiirlerimden 🎤📖🎧
Kendine iyi bak
Bir veda değil elveda
cümlesidir çoğu zaman
O üç kelimeden çok daha
fazlasını gizler içinde
Kendine iyi bak
Güzel şeyler...:)
Bir süre önce dedim ki; Ben kendi halime kalacağım bir süre... İçime dönmem lazım.
-Tamam ama haber et kendini zorlanmış hissedersen... dedi.
Bayağı bir zaman geçtikten sonra şey yazmış;
- ne kadar daha oradasın? Bitti mi kendinle işin? Ya Reels izliyorum, çok gülüyorum ama gönderemiyorum. Elimde kaldı hepsi, tek başıma gülmek sıkıcı..diyor😅
Tamam gönder dedikten sonra,abartma istersenle kapanışı yaptık...
Ama çok güzel...
Bütün tabirlere caizim
Beni teşbihlerin tamamı hatasız
En malum şekliyle ilanım
Uzun lafın kısası, çok yoruldum Allah'ım
Bazen düşünüyorum da, çok düşünüyorum
Aynı yerden kaç kez kırılır ki bir insan
Evet, bende tahammül yok ama biliyorum
Artık tahammülde de ben yokum
Acaba diyorum Allah'ım, bıkmak da benden bıkmış mıdır?
Ortanın da
Elime ilk aldığımda tuval bomboştu. Fırça darbeleriyle renklendirdim. Bazen taşırdım, bazen boyam bitti başka boya ile tamamlamaya çalıştım. Bunları yaparken tuvali ve üstündeki resmi çocuklara; fırça darbelerini de ailelere benzettim. Bazı noktalarda fırça darbeleri ile taşıyabiliyoruz boyayı. Tuvaldeki resme bakıp övünüyoruz bazen ama hiç sormuyoruz o istedi mi bu fırça darbelerini. Acaba boyanmadan öylece beyaz olmak ister miydi? Ama hayır olamaz nasıl öyle kalsın hem bu hali daha güzel değil mi? İşte hemen bir karşı çıkış hemen bir otorite ve kendi bildiğimiz doğruları ona sunuyoruz. Hayır sunmak değil doğru kelime! Kendi bildiğimiz doğruları direkt aşılıyoruz. Doğru kelime aşılamak… Ama unuttuğumuz çok önemli bir şey var. Fırça tek başına bir anlamı olmazken tuval boş haliyle temiz bir hayatı, dolu haliyle de bir eseri temsil ediyor. Bu noktada yapmak gereken tuvalin sesini dinlemek. Tuvalin sesini dinleyin olur mu? Tuvalin sesi mi olur canım, o konuşamaz ses çıkaramaz demeyin. Sessiz çığlıkları var onun. Zaten en büyük ses de sessiz çığlıklar değil midir?
Gece gece şuraya 
Stephanie Garber kitapları hakkındaki düşüncelerimi dökeceğim. Altı kitabını da okudum ve yeni çıkacak kitabını pek hevesli olmasam da bekliyorum (sadece scarlett ve julian sahnelerini okuyacağım, eğer sahne verirse)
Caraval ilk olarak bu kitap beklentisiz okuduğum kitaplardan biriydi. Okuduğum zamanı dün gibi hatırlıyorum. Kasım
Bir Bayram Günü
Günün henüz ağarmaya başladığı saatlerde çayır çimen kırağıya yenik düşerdi. Güne normalden biraz daha erken başlayan köylü kadınlar telaşla ahırlara giderken, içeriden sabırsız inek sesleri gelirdi. Belki yavrusuna kavuşma heyecanı, belki özgürlüğe kavuşma ümidiydi o sesleniş.
Kıyafetlerini dâhi bazen eşlerinin, bazen evi çekip çeviren