Kimse kimsenin akıl hocası değil bu medrese eğitimini sadece siz almadınız.! Herkes önce bir dönüp kendine baksın, kendi hayatını süzgeçten geçirsin.. 2015 ten beri bu platformdaydım ilk defa bu sene adımı açığa vurdum,ilk defa yapılan yorumlara bu sene cevap verdim ahlak sınırlarımı aşmadan ve kimsenin hane düzenine karışmadan.. Yorumlarda kendimden küçük kardeşlerede abi diyorum,kendimle aynı yaşta olanlarada benim adımı lekeleyecek kadar hiç kimseye haddimi aşmadım lakin sınırlarınızı fazla zorlamayın..Surda edindiğim çok güzel dostluklar da oldu zor zamanlarımda bana herzaman destegini esirgemeyen insanlarda hepinizden Allah razı olsun..Neyse hepiniz hakkınızı helal edin bomboş dünyanın bomboş insanları olarak yine nefret ettirdiniz buralardan Allah'a emanetsiniz bana müsade..
“Mutluluk başrolümüz olsun artık”
“Ağrı ve acılarımızı önemsidiğimiz kadar, mutlu anılarımızı önemsemiyoruz!
Üç gündür dişim ağrıyor. Öyle güzel sızlıyor ki, ondan başka hiç bir şey düşünmeme izin vermiyor. Hatta plan bile yaptırıyor. Yeniden ağrı çoğaldığında, iğne yaptırmak için diş hekimine gitmeliyim diye programımı sorguluyorum!
Peki ya mutluluk öyle mi?
Kendini devamlı hissettiren, mutluluk sinirlerinize basan bir kahkaha türü var mı mesela? Ne yazık ki yok!
Mutluluk, acıya göre çok çok sönük! Tebessümden her an, bir bakış ve duruşla vazgeçebilirsiniz! Ama sevdiğinizle buluşmayı bile erteleyip, diş hekimine gidersiniz. Acı beklemez, ertelenmez. Acıyı ertelemenizi, anca daha büyük bir acı sağlayabilir. Acı aynı zamanda çok daha egoisttir. Acılı birini dinlerken, gülmek ayıptır. Ama gülen birinin sohbetini, acınızla ve gözyaşınızla böldüğünüzde kimse yadırgamaz!
Çoğu insanın hayatında acı başrol oynuyor, mutluluk ise figüran!✌️🖌
"Fakat sana karşı, kimse için duymadığım bir his var içimde..."
100. incelemem en sevdiğim kitap için ve bu tabii ki tesadüf değil...
100. incelemeyi herhangi bir kitaba yazmak istemedim. Bana kitap okumayı sevdiren, hayatımı, mesleğimi belirleyen o kitap için yazmak istedim. Bir süredir kitap okumakta zorlanıyordum, 
Çalıkuşu yine bana okumayı sevdirsin istedim; öyle de oldu, sayfalar aktı gitti sanki...
Bir
Büyük bir teşekkür ve minnet...
@niyazicetinkaya abime gerçekten çok teşekkür ederi. Hayatımda ilk defa böyle bir şey yaşamış olmanın mutluluğu ve şaşkınlığıyla yazıyorum bu teşekkür yazısını. Bir kaç gün önce sayfasında bir ileti paylaşmış ve bana kitap hediye etmek istemişti. Ne yalan söyleyeyim ilk başta anlayamadım emin olamadım güvenemedim. Günümüz insanlarla o kadar kirlenmiş ki. Ama Niyazi abi benimle çok tatlı bir şekilde konuşup peygamber efendimizin (s.a.v.) sünnetlerini ve karşılıksız iyilik yapabilmeyi hatırlattı. Yaklaşık 5 dakika önce kavuştum bu güzel kitaplara. Hiç unutmayacağım ve bunu akışa dönüştürmeye çalışanlardan biri olacağım. Tekrardan çok teşekkür ederim, günümüz de hala iyi insanlar var dedirten insanlar gerçekten çok kıymetli. Hep artsınlar...