Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Yazar, olayı üçüncü kişinin ağzından anlatmak yerine, hikayeyi anlatacak bir karakter kurgulamış, hoş olmuş. Hikaye bu ya, adı verilmeyen anlatıcımız, köyünün tarihini araştırmaya karar veriyor ve köyü hakkında yazılan bir kaç tarihçeden okuduklarını, dedesinin bir arkadaşının anlattıklarını ve diğer araştırmalarını derleyerek bize aktarıyor.
Tanios, Kfaryabda köyünün Şeyhi Francis'in kahyası Gerios'un oğlu. Ancak kitabın sonuna kadar acaba Şeyh'İn oğlu olabilir mi sorusu gündem de tutuluyor. Lakin asıl mevzu bu değil. Tanios'un doğumundan itibaren, Mısır Paşası ve Osmanlı Padişahı arasındaki çekişmelerin köylülerin ve Tanios'un hayatı üzerindeki etkileri anlatılıyor.
İlk bölüm biraz sıkıcı gibi gelse de anlatımın büyüsüne kapılmanız uzun sürmüyor. Maalouf'un diğer kitaplarında olduğu gibi tam anlamıyla bir Arap masalı tadında bir anlatım var. Çok güzel. Diğer kitaplar demişken, yazarın okuduğum diğer kitapları içinde (Doğu'nun Limanları, Işık Bahçeleri, Semerkand) kurgusu en derli toplu, en rahat anlaşılır olanı.
YKY, her ne kadar arka kapakta "seven bir kadın Lamia, otoriter ve çapkın bir Şeyh, aşk, nefret, ihanet ve tabi kii melodrammmm, üç perdeeee" tadında bir yazı kullansa da bu tanıtım, kitabın içeriğine hakaret. Lamia kitabın bir kaç yerinde geçmekte ve kurguya etkisi Tanios'u doğurmaktan ibaret. Kimsenin gölgesine sığındığı falan da yok. Ha bir de Esma denmiş. Esma denen kızın koca kitapta üç satır diyaloğu yok. Güzelim kitabı yerli dizi fragmanıyla lanse etmekle ayıp etmişler.
Kitabın başlangıcında, Istrati hikayelerinin kahramanı tabi çoğu kez; Adrian Zografi nin kendisi olduğunu açıklıyor.
Bu kitapta beş ayrı konu öykü lendirilmiş., Her biri yazarın yaşamında bilhassa gençlik dönemlerinde , serseriliği ni, maceralarını ( bu kitaptaki macera konuları memleketinden uzaklarda yaşadıkları üzerine kurulu.) ele
232 syf.
6/10 puan verdi
Elif Şafak'ın "AŞK" isimli romanından sonra "PİNHAN" tam bir hayal kırıklığı oldu benim için. "AŞK"tan sonra beklentim çok mu yüksekti bu kitap için, yoksa ben mi yanlış zamanda okudum kitabı bilemiyorum. Tek bildiğim kitaptan hiç bir şekilde bir lezzet alamadığımdır.
Kitap Pinhan'ın çocuk yaşta Dürri Baba tekesinde kalmaya başlaması ve derviş olup, ardından da iki başlılığıyla olan mücadelesini anlatmakta. Kitap'ın ilk 60 sayfası ne kadar akıcıydıysa, ilk 60 sayfadan sonrasıda bir o kadar sıkıcıydı. Gözüm patladı kitabı okuyup bitirene kadar. Kitapta o kadar çok karakter varki ve karakterlerin bir çoğunuda gereksiz yere uzun uzun yazmışki yazar, insan okurken sıkılıyor... Kitap'ı beğenmemiş olmama ramen yinede 6 puan verdim, bunu da kitabın ilk 50 sayfasındaki altı çizilesi o güzel cümlelerden dolayı yaptım.
Her ne kadar "PİNHAN" 1998 yılında "Mevlana Büyük Ödülü"nü almış olsada bence yeterince başarılı bir kitap olmamış. Yanlış bilmiyorsam bu Elif Şafak'ın aynı zamanda ilk kitabı..
Yorumumu kitap'tan bir alıntıyla bitiriyorum:
"Görünenle yetinirsen eğer sadece tırtılı bilirsin. Çirkindir ya tırtıl, gönlünü çelmez. Görünenin ötesine geçmek istersen eğer, aradan örtüyü kaldırıp da gönül gözü ile bakarsan, kelebeği bulursun karşında. Güzeldir ya kelebek, gönlün ona akar. Lakin gönül gözünle görürsen eğer, kelebeğe değil tırtıla sevdalanırsın."
Herkese keyifli okumalar...
Bitti... Büyük bir merakla ve beklentiyle başladım kitaba, okumayı istediğim bir kitaptı. Gerek konusunun çekiciliği ve türünün korku-gerilim olması gerekse filmin fragmanı beni bu kitaba sürükledi.
Kitabı okumaya başladıktan sonra kitapla istediğim bağlantıyı kuramadığımı düşündüm, anlatımı yalın geldi, 'bazı şeyleri' biraz detay vererek
Anlaşılması kolay bir kitap değil. Şöyle düşünün; gün içinde yaptıklarınız, söyledikleriniz o an için aklınızdan geçen tüm düşünceler yazıya dökülüyor. Olayı toplarlayıp anlamak içi zorlamak gerekiyor. Kitabı yarım bırakan bir çoğunluğun olduğunu duymuştum, kitabın içindeki kitabın içindeki kitapta geçen ( yanlışlıkla 2 kez yazılmadı bu kelimeler)
Nazım Hikmen candır. Mezarına gidip şu mısraları
Seni düşünmek güzel şey, ümitli şey,
Dünyanın en güzel sesinden
En güzel şarkıyı dinlemek gibi birşey...
Fakat artık ümit yetmiyor bana,
Ben artık şarkı dinlemek değil,
Şarkı söylemek istiyorum.
diye fısıldayıp
Onur Akının da o güzel sesinden dinlediğimiz ,
Seviyorum seni
ekmeği tuza banıp yer gibi
Geceleyin ateşler içinde uyanarak
ağzımı dayayıp musluğa su içer gibi
Ağır posta paketini
neyin nesi belirsiz
telaşlı, sevinçli, kuşkulu açar gibi
Seviyorum seni
denizi ilk defa uçakla geçer gibi
İstanbul’da yumuşacık kararırken ortalık
içimde kımıldayan birşeyler gibi
Seviyorum seni
Yaşıyoruz çok şükür der gibi.
şarkısını da bağıra bağıra söyledim ya. Var mı benden mutlusu...
Okumaya doyamadığım şiirlerini hiç okumamışlara aşk olsun.
