Eskiden ben de çok telaşlıydım. Kafamın içindeki kalabalığı yatıştırmak, sesleri susturmaya çalışmak kaygısıyla kendi yangınımın rüzgarıydım. Onlar hep bir ağızdan konuşmayı bırakırlarsa hayatımı temize çekebileceğimi sanıyor, esip gürlüyordum. Ama ne sustular ne de ben yeni bir sayfa açabildim. Her gün doğumu, taze bir benle tanışmayı, o gürültüyü duymamayı daha yeni öğrendim.
Hiçbir şey susmayacak. Hiçbir şey durmayacak. Sen kelam olacaksın, devinim gölgeni saracak. İşte o an, korkuların bitecek. Anlamak ve anlaşılmak üzere kurduğun onca buyurgan cümle, fazladan kullandığın onca sığ sözcük dökülecek üzerinden. Kelimelerden çok daha ötesini yaşadığını duyumsayıp ağırlıklarından ve o gürültüden kurtulacaksın. Dumanı üzerinde tüten latif bir harf olup süzüleceksin gökyüzüne.
O Zaman Dans
Dilek Türel