Çok kolay okunan, akıcı hatta elinize aldıktan 45 dakika sonra kulağınıza 'bittim ben' diyen ama sizin 'okunacak sayfa yok mu' diye kitabın arka kapağını aşındırdığınız bir kitap. Yalnızlık cidden çok güzel anlatılmış ve içselleştirilmiş. Eğer okurken kendinizi o ekmek kırıntılarıyla satranç oynayan, delirmemek için konuşup duran kişi olarak hissetmiyorsanız siz de bir sorun var demektir. Tamam, tamam fazla abarttım.
Okumanızı tavsiye edeceğim çerezlik kitap. Benim genelde ağır felsefi - düşünce kitaplarının arasına koyduğum çerezlik kitaplardan. (bira içerken ağzımın tadı bozulmasın diye fıstık yemek gibi bir şey) son yazdığım yüzünden dindar insanların yüzünde oluşan o bakışı hiç sevmiyorum ya. Zaten kola içerken ağzımın tadı bozulmasın diye, bira da ne? İçiliyor mu?
