Maksim Gorki'nin otobiyogrofik üçlemesinin 2.kitabı.
Hayatının 10 yaşına kadar ki bölümünü anlattığı(
Çocukluğum) u okurken bu kadar ayrıntıyı ,nasihatleri nasıl hatırlayabiliyor diye düşünürken, 10 -15 yaş aralığını anlattığı bu kitabının hacminin, öncekinin 2 katı olması pek şaşırtmadı. Ayrıca Çocukluğum'a
Mutluluğumu çok mu abarttım? Sütün, tereyağının ve salatanın artık yararı yok da senin varlığından beslenmeye mi ihtiyaç duyuyorum?
Sayfa 189 - Koridor YayınlarıKitabı okudu
Geceye bir sitem :(:(
Kitap okuyan kızların şu avantajı var: kitabı güzel bir şekilde çantanıza koyar dilediğiniz vakit istediğiniz yerde okursunuz kimse de demez "la bu napıyor?" Ama erkeklerde öyle mi? Bazen elimizde sadece o kitabı taşıyoruz dolmuşta ve sair yerlerde okuduğumuz vakit "yavşağa bak kız tavlamak için okuyor bakalım ömründe kaç kitap okumuştur" gibi yaftaları yeme ihtimalimiz var. Acaba çok mu abarttım? :):):)
İSMAİL - Son dakikalarım. Hayat ve ölüm arasında kaldım. Bu defa son. Gidiyorum, terk ediyorum bu dünyayı. Kimse döndüremez geriye beni. Gidiyorum. Yeni bir keşif yapacağım. Sanırım orada huzuru bulacağım. Bana yardım eder misiniz? Yine mi yalnız kaldım yoksa? Artık önemi yok, gidiyorum. Yalnızlığım da sizinle kalsın. O da sizin olsun. Ama ruhum benimle. İşte onu alamazsınız elimden. Buna izin vermem. Ama yalnızlığım sizin olsun. Yalnızlığınıza dost olur belki. Ne dersiniz? Dakikalarım bitmek üzere. Dakikaları çok görmeyin bana. Saatlerimi size bıraktım. Hala ne istiyorsunuz benden? Daha neler alabilirsiniz ki benden? Sevgimi aldınız. İçimdeki insanlığımı aldınız. Ne almak istiyorsunuz ki başka? Hayatımı almışsınız. Ruhumu çok görmeyin bari. Sanırım zaman doldu, gidiyorum. Bir saniye… Görüşürüz demiş miydim? Dünyaya iyi bakın, etrafınıza iyi bakın, insanlara iyi bakın. Bakın ama, at gözlüklerinizle değil. Bir kamera merceği gibi bakmayın dünyaya. Gözlerinizi açarak değil. Ruhunuzu açarak bakın etrafınıza. Bakın da görün nerde yaşıyorsunuz? Bakında görün kimlerle birlikte nefes alıyorsunuz. Bakın da görün… Tamam… Sustum… Söylemeyeceğim. Kimle konuştuğumu merak mı ediyorsunuz? Tamam… Söylemeyeceğim… Kızdı, sadece vedalaş dedi. Ben abarttım biraz. Onu kızdırmak istemem. Vakit doldu mu? Çoktan mı? Peki… Şimdi gidiyorum. Artık dakikalarım da sizin olabilir. Hatta bir saniye, saniyelerimi de alabilirsiniz. Kendinize iyi bakın. Görüşürüz.
( Sessizliğim Benden Değil - Oyunundan... ea )