Fizikte teknik bir terim olan atalet cisimlerin hareket durumlarını koruma eğilimleridir. Yani duran bir cisim durmayı, hareket eden bir cisim harekete devam etmeyi ister. Bu da Newton tarafından 1. hareket yasası olarak ifade edilmiştir.
Peki ya ataletle sosyal hayatımızın arasında bağlantı kurmak bana çok zekice geldi.
Kitapta atalet insanın yapmak istediği şeyi, nasıl yapılacağını da bilip ve yaparsa hayatında pozitif gelişmeler olacağının farkında olduğu halde neden yapmıyor ? Sorusuna cevap olarak tanımlanmış. Tabiki teknik terimiyle kitaptaki anlamı arasında anlamsal kırılmalar çok fazla ama bakış açısı çok güzel.
Atalet sebeplerini kişisel, toplumsal, kurumsal vs. diye Mümin abi anlatmış ama okudukça farkettim ki aynı şeyleri farklı cümlelerle hep tekrarlamış. Çok fazla özlü söz söylemiş alıntılar yapmış fikrini alıntılarla ispatlamaya çalışmış gibi. Bu tekrara düşme bizi biraz rahatsız etse de bir çırpıda okunuyor. Kitabın üslubunu taklit edip özlü sözle bitirmek isterim. ''Biz, tekrar tekrar yaptığımız şeyleriz. Demek ki mükemmellik bir eylem değil, bir alışkanlıktır.'' Aristotales.
İyi okumalar.
Yaşar Kemal'in 
İnce Memed eserinde çok anlamlı bir cümle geçer: "Demir olsam çürürdüm, toprak oldum dayandım." Anca toprak olmak lazım dayanmak için.
Her şey ne güzel başlamıştı oysa...
Pırıl pırıl hayaller
