Nabokov, Lolita’nın okurunu ikiye ayırır. Birinci grup “adam neden bunu yazmak zorunda hissetmiş kendini? Manyakları anlatan kitapları neden okuyacakmışım? diyen belki de kitabı ilk yarısında bir daha açmamak üzere rafa kaldıran yine Nabokov’a göre süt kuzusu okurların yarattığı bir grup, ikincisiyse Onun söyleyebileceklerinden daha fazlasını anlayan duyarlı, yiğit okurların oluşturduğu bir grup. Lolita konusu itibariyle yazıldığı dönemde ve sonrasında büyük sansasyon yaratmış,birçok yayınevi tarafından geri çevrilmiş,yayınlandıktan sonra çoğu ülkede baskılara maruz kalmış yasaklı kitaplar listesinde ilk sıralarda. Kitap ilk bakışta Avrupalı Humbert’in Amerikalı oniki yaşındaki üvey kızı Dolly’e karşı duyduğu fiziksel ve duygusal dürtülerin anlatıldığı bir roman gibi görünse de sayfaları çevirip Nabokov’un nasıl anlattığından çok aslında neyi anlattığının farkına yavaş yavaş varılmasıyla devam eden “Edebiyat sen ne muazzam şeysin” cümlesini bir kitap olarak elinde tuttuğunu farketmenle sonlanan tuhaf bir süreç. Bitirdikten sonra bu zamana kadar çok az kitapta yaşadığım bir duyguya kapıldım yaklaşık yarım saat boyunca sanki hareket edersem kafamdaki her şey uçup gidecekmiş gibi bir endişeyle gözüm kitabın kapağında yalnızca düşündüm ve Lolita kısacık insan ömrünün hiçbir şeye yetmeyişinin hengamesinde satır aralarını daha iyi özümseyebilmek adına benim mutlaka ikinci kez okuyacağım kitaplar arasında.
Sevdalım Hayat
Zülfü Livaneli'nin birçok kitabını okumuş ve Livaneli'nin her türlü sanatına hayran olan bir genç olarak Sevdalım Hayat hakkındaki düşüncelerimi aktarmaya çalışacağım.
"Hayatımı yazsam roman olur." sözü Livaneli için söylenmiş deseler şaşırmam açıkçası çünkü hem bir roman hem de otobiyografi olarak okunabilecek bir kitaptı. Onun hayatını ana hatlarıyla biliyordum ama olanları kendi ağzından okumak çok etkileyiciydi. Özel hayatını direkt olarak kendisinden okumak ayrı bir zevkti.
Üslubundan da kısacık bahsedeyim çünkü anlatabileceğim çok bir şey yok bu konuyla alakalı. Sadece değinmeden geçmemiş olayım. Yine yalın, açık yazılmış ama çok şeyler anlatan bir kitap. Eğer okuması sizi yormayacak kitaplar arıyorsanız Livaneli'yi gönül rahatlığıyla önerebilirim.
Yaşıtlarıma göre Livaneli'yle erken tanıştım ve ilk okuduğum kitabı Kardeşimin Hikayesi. Hâlâ da en sevdiğim kitap odur ve en sevdiğim yazar Zülfü Livaneli'dir. Kendisinin fikirlerine katılsanız da katılmasanız da mutlaka size bir şeyler katacaktır Sevdalım Hayat. Eğer bu tür( otobiyografi) kitapları okumaya başlamak istiyorsanız iyi bir seçim olabileceğini düşünüyorum. İyi okumalar dilerim.
Bşr türlü hak ettiği yere yerleştiremiyorum bu adamı. Her defasında çıtasını bi basamak artırmak zorunda kalıyorum. Kısacık öyküler ile roman tadında, roman yoğunluğunda öyküler ile bu kadar çok derine inebilmek yetenek, duyarlılık işi.
Üç kısa kısacık öykü yine. Merhamet ve hoşgörü konularını işlerken insanların Tanrı adıyla da olsa buna sahip olmaları gerektiğini işlediği Rahel öyküsü,
Savaşın getirdiği yıkımın bir tufan misali insanlığı yok etme özelliği ile barışın arayışının savaş ortamında bulunamayan bir şey olduğunu, tıpkı Nuh Tufanı öyküsündeki üçüncü güvercinin gelmemesi gibi olduğunu anlattığı öykü.
Ve şiddetin, gücün, iktidarın ve mülkiyetin tüm sorunların içinde yer aldığı, günümüz toplumlarını doğrudan etkileyen hatta geçmişten günümüze devamı olduğunu gösteren ve bunların binlerce yıldır süregelen özellikler olup vazgeçilemez nitelikte olduğunu düşünen bireylerin, en adil olduklarını düşündükleri zamanda bşle aslında adaletleri ile insanların yaşamlarını kaosa sürüklediğini anlatan öykü.
Son olarak bir alıntı
"...ve gördüm ki birini öldürmek aslında kardeşini öldürmek demektir.
...kılıç güç demektir, güç de adaletin düşmanıdır. Öldürmek günahtır ve kim bu günaha ortak olursa o da katildir."
Çok şey anlatan kısacık roman
Doppler 124 sayfalık kısacık bir roman.
Roman, felsefi, antropolojik ve iktisadi bir sorgulamanın kılıfı olmuş.
Romanın hikayesi günümüzün refah düzeyi en yüksek ülkelerinden biri olan Norveçte geçmekte.
Yazar bay Doppler'in şahsında modern kapitalizmden kaçış ve avcı-toplayıcı bir hayat sürdürmenin deneyimlendiği bir kurgu eşliğinde modern insan ve insanlığı sorguluyor.
Ailesini ve evini terkeden Doppler ormanda yaşamaya başlar. Yemek için bir geyik avlar. Geyiğin bir yavrusu var. Yavru Doppler'i öldürülen annesinin yerine kor ve onun peşinden ayrılmaz. Doppler avcı-toplayıcı bir birey olarak takas ekonomisini hayata geçirir. Ayrıca ölen babasının anısına ormanda bir totem yapıp diker.
Özetle yazar kahramanı Dopper aracılığıyla antropolojik bir tartışma yürütür. Yöntem ve konu olarak oldukça ilginç ve önemli bir eser olduğunu söyleyebilirim.
Şafak
Şafak, karanlığın aydınlığa hem en yakın olduğu hem de aydınlıktan sıyrıldığı en koyu vakti. Suçun suçsuzlarda arandığı, ast-üst ilişkisi içinde emirlere uyup vicdanın bir tarafa saklandığı, düzenin kanundan bağımsız işlediği bir dönem.
12 Mart yıllarını gören bir yazarın kaleminden çıkmış kurguyla karışık gerçekleri. Yoksa kurgudan soyunmuş
Kitap hakkında ne yazsam bilemedim, itiraf ediyorum benim için çok zor okuma oldu. Kısacık bir kitap ama üç günde bitirdim. Louis Lambert'in ilginç hayat hikayesini anlatıyor roman. Aynı zamanda kitapda onun düşüncelerine geniş yer vermiş Balzac. Beni zorlayan da bu kısımlar oldu. Bazen anlamakta zorluk çektiğim aynı sayfayı dönüp dönüp tekrar okuduğum oldu hatta. Aslında kitabı sevdim, özellikle okul yıllarını anlatan kısmını. Bir öğretmen olarak işime yarayacak ve düşüncemi değişebilecek çok şey öğrendim. Louis Lambert'in hayat hikayesini okuduğum zaman aklımdan hep Kafka'nın söylemiş olduğu "Benim yalnızlığım insanlarla doludur" cümlesi geçti.
Kolay bir kitap değil, ben bir kaç yıl sonra tekrar okumayı düşünüyorum çünkü anlamadığım kısımları var. Balzac'ı hiç okumadıysanız kesinlikle bu kitapla başlanayın derim ama kendinizi hazır hissetiğiniz zaman bu kitabı da mutlaka okuyun derim.
