Mak Mek Mok
Çok sıkıldım kendimden
Verdiğim sözlerden Tutamadığım sözlerden
Çok sıkıldım
Çok sıkıldım yalanlardan
Huysuz kadınlardan
Mutsuz adamlardan
Çok sıkıldım
Sıradan hayatlar içinde
Ne zormuş kendin olmak
Ne zormuş özgür olmak
Demet Evgar&Kemal Hamamcıoğlu -Mak Mek Mok
youtu.be/cmtS6X5S82c?si=...
Kıyaslanmak beni yavaşça öldürüyor
Sanırım çok fazla düşünüyorum
Beni tanımayan çocuklar hakkında
Kendimden çok sıkıldım,
Başka biri olmayı tercih ederim
Hayatın orta noktasında kalmış gibi hissediyorum. Bir adım geri atsam sanki batacak, bir adım ileri atsam sanki dünyalar benim olacakmış gibi hissediyorum. En son ne zaman çok mutlu olduğumu hatırlamıyorum. Hâlbuki küçücük şeylerle bile mutlu olan bir insanım. Ama şu an en son mutlu olduğum zamanı bile bilmiyorum. Hayat dediğin beş saniye
...
Dünyanın sonuna doğmuşum, ya da ölmüşüm de haberim yok
...
Sıkıldım çok; her dakika düşünmekten, üzülmekten
Artık yok, kalmadı gücüm; düşmekten, yenilmekten
Pişmanım erken vazgeçmekten, kendimden
Bu alem geçmiş kendinden, ne gelir elden?
...
maNga -Dünyanın Sonuna Doğmuşum
Sıkıldım çok.
Her dakika düşünmekten, üzülmekten.
Artık yok.
Kalmadı gücüm düşmekten, yenilmekten.
Pişmanım erken vazgeçmekten, kendimden.
Bu alem geçmiş kendinden, ne gelir elden? ...
#dünyanınsonunadoğmuşum
Sıkıldım çok
Her dakika düşünmekten,üzülmekten
Artık yok,kalmadı gücüm
Düşmekten,yenilmekten
Pişmanım erken vazgeçmekten
Kendimden bu alem geçmişken kendinden
Ne gelir elden?
“çok sıkıldım buradan. tek ayakla sekmeden yürümeye çalışmaktan. hep dengede görüneyim ama her kapının ardına çöküp saklanmaktan. omzumu düşürmekten çok sıkıldım. yalanlarımdan yanlışlarımdan hatalarımdan. kendime sormaktan, neden yaptım? kendimden ve sorulardan. bir daha nasıl o kadar güzel yemekler yaparım? bir daha kime bakarım yanağını sever gibi? sorulardan. akşam sefası rüzgardan ters döndü. cırcır böcekleri uykumu getiriyor. birinin hem ölmüş hem bu yolda yürümüş olması beni çok incitiyor. yani nasıl. kocaman kadın aklımla küçücük çocuk aklımla bir annenin kızı olan aklımla herkese ablalık yapan aklımla, kazdığım çukura beni yatırıp üstümü örten aklımla, nasıl. kimse nasıl olduğunu sormadığında büyüdüğünü sanıyorsun çocukça ama nasıl. yasemin hanım omzunda ağladığında nasıl. hep mantıklı düşünmen gerektiğinde. hep çıkışı bulman gerektiğinde. hep çıkışı bulan sen olduğunda, nasıl, iyi mi böyle?”
'Sıkıldım çok, her dakika düşünmekten, üzülmekten
Artık yok, kalmadı gücüm düşmekten, yenilmekten
Pişmanım erken vazgeçmekten, kendimden."