“Ne kendi vicdanınızı ne de kamu vicdanını zedeleyecek bir davranışta bulunmak. Israrlarım size gereksiz gibi görünse de, bu sözlerin anlamını iyice ölçüp biçmeniz için size yalvarıyorum, evet, Henriette'iniz bunun için size yalvarıyor. Sevgili çocuğum, görünüşte basit olan bu sözler dürüstlüğün, onurun, saygının, nezaketin geleceğiniz için en güvenilir ve en acil araçlar olduğunu ifade ediyor. Bu bencil dünyada, birçokları, size duyguların etkisiyle hareket ederek başarılı olunamayacağını, çok saygı duyulan ahlaki değerlerin yük selmeyi geciktirdiğini söyleyecek; kötü yetiştirilmiş, iyi bir eğitim almamış ya da geleceği öngörmekte yetersiz kişilerin, hiçbir işe yaramadığı bahanesiyle küçük bir çocuğu incittiklerini, yaşlı bir kadına nazik davranmadıklarını, iyi yürekli bir ihtiyara biraz vakit ayırmaya yanaşmadıklarını görecek, bir süre sonra uçlarını kırmadıkları dikenlere takıldıklarını ve servetlerini bir hiç uğruna kaybettiklerini fark edeceksiniz; oysa bu görevler teorisine erkenden bağlanan kişi hiçbir engelle karşılaşmayacak, belki hedefine daha geç ulaşacak, ama kazançları sağlam duracak ve diğerlerininkiler eriyip gittiğinde yerinde kalacaktır.”
Sayfa 137Kitabı okuyor
İçimde eskiden duvara bakarken bile hissettiğim boşluk ve kayıp duygusu yer değiştirmesiyle uyuşmaya başladı. Belki çok zaman sonra yine kendimi gizleyerek buranın mayası ile kabarıp şeklini almadan başka çeşit bir acıyla bir insana benzeyebilirim.
Demokrasi adına, demokrasiyi bizden daha iyi uygulayanlardaki kadar değilse de, çok kan döküldü bu ülkede. Ardımızda binlerce ölü bıraktık ve biz, henüz kırk yaşında olmayanlar bile, bu olayları kitaplardan okuyarak değil, bizzat görerek yaşadık. Onca kavgadan sonra geldiğimiz bir yer var şimdi. O da bir görüşün, bu görüş nereden gelirse gelsin, başka bir görüşün yaşamasına olanak tanımadığı yerde, tüm haklılığını yitireceği.
Gemi gidiyor oysa...
Kanatlı bir adam görmek sıradışı bir işti ve onunla tanıştığına çok memnun olmuştu. Adamla konuşmaya başladı ve bir saat sonra ahbap olmuşlardı; iki saat sonra ise adamın kanatları olduğunu unutmuştu bile.
Sayfa 91Kitabı okuyor
“Bu dünyada neyi çok istersen, o senin imtihanındır.”
Kendi kendime hep şu soruyu sorarım:
Bu hayattan ne öğrendin vedat ?
Bu sorunun tek bir cevabı yoktur bence çünkü insan her döneminde bu soruya ayrı bir cevap verir.
Bu hayatta ne öğrendin sorusuna bu aralar kendi kendime şöyle diyorum; insan hangi alanda yetersiz ve zayıfsa ordan imtihan
İçimizde ne çok hırsız var, biri aldı beni götürdü sonra sattı hemde yok pahasına...