Hani bazen şey düşünüyorum, diyorum ki; ya diyorum bu kadar çok kişiyi üzüp bu kadar çok kişinin canını yakıp aldatıp..hani nasıl ya nasıl hâlâ bu kadar mutlu olabiliyor ki? Hani herkes kalbinin ekmeğini yerdi, benim hâlâ canım yanıyor haketmediğim halde, ama o can yaktığı hâlde hâlâ çok mutlu..
Yemin ederim size canım yanıyor.. kimseye hiç bisey anlatamıyorum nefes alamıyorum herşeyimi herkesi kaybediyorum kendimi tanıyamıyorum çok değiştim ben bu değildim ben güçlüydüm düştüğümde ayağa kalkan birisiydim ama şimdi kalkamıyorum gittikçe dibe batıyorum dayanamıyorum herşeyimi kaybettikten sonra kimseye acı çektirmek istemiyorum kimsenin canını yakmak istemiyorum.. herkese iyiyim diyorum ama iyi değilim yemin ederim iyi değilim nefes alamıyorum aynaya bile bakamıyorum ne halde olduğumu görmek istemiyorum çökmüş tükenmiş çaresiz bi şekilde kendimi görmek istemiyorum ama yapamıyorum tam düzeldim derken tekrar biri geliyor tekrar bisey oluyor yine çaresiz kalıyorum başkalarını düşünmekten anlamaktan kendimi kaybediyorum kendimi tanıyamıyorum..
Canim yanıyor.Sana mi bu kadar bağlandım yoksa bana olan sevgine mi? Çok üzülüyorum hiç bir zaman sevgiyi bulamadım.
Hoşça kal içimdeki çocuk yanım. Artık büyüdüm ben..
~
Uykusuz gecelerle boğuştuğum, şiddetli baş ağrılarıyla geçirdiğim günlerdeyim yine…
Şu kainatta kokuna sığınmak varken; şarkılara ve ağlarken sesim çıkmasın diye
altında mücadeleler ettiğim battaniyeme sığınıyor olmamı affetmeyeceğim! Sahi duyuyor musun hıçkırıklarımı? Nefes almakta güçlük çekerken içten içe haykırdığım gözyaşlarımı? Gücümün farkındayım. Sabahları bin bir gülücük oyunlarıyla başlıyorum güne gecemden bir haber insanlara! Canım yanıyor lakin sesim çıkmıyor.
İnsan en çok da canı yanarken sessizleşirmiş. Şu hayat denen salıncaktan düştüm düşeceğim. Tutmanı beklerken ittiğin o düşüşten sağ çıkmam imkansız. Lakin ölü olarak da ayaklanıp hayatıma daha acımasız bir kalple devam ediyor olacağımı bilmek de canımı yakıyor. Bu kadar iyilikle doluyken nasıl kötü olabilirsin kalbim? Ama hoş çakal kendim. Ben beni çok sevdim. Şimdi bu salıncaktan kendimi bırakıyorum...
Lakin gözlerimi açtığımda hiçbirinizi görmek istemiyorum! Ben bu salıncakta kalabil-
mek için çok mücadele ettim. Sen görmedin… Siz görmediniz. İyi bilirdiklerle avutmayın kalbinizi. Siz sevmeyi bilmeyen yanlarınız; beni ,benim gibileri çok yorarken nerdeydiniz.? Artık hiçbiriniz gelmeyin. Olduğunuz yerde kalın. Ben ve kalbim artık
yokuz. Kendinize iyi değil, bildiğiniz gibi bakin.. Hoş çakal içimdeki çocuk yanım. Artık büyüdüm ben
Dilara DEĞİRMEN
